خلاصه ماشینی:
تضمین شعر مسعود فرزاد محمدعلیهمایون کاتوزیان چه سود از زندگی سودی ندیدن ز بودن غیر نابودی ندیدن به دفتر جُز خطا خطّی نخواندن زحکمت غیر مردودی ندیدن «چه سود از بزم فکرت سوختنها بدان بزم خرد افروختنها» نشستن در کناری ناله کردن «به چشم خونشان آلوده کردن»(1) دمی از جان خود در گل دمیدن زمشتی گِل گلُی چون لاله کردن «گزیدن سوزن کلک و نخ سطر سخن را جامه نو دوختنها» ز هشیاری گزیدن می پرستی چو هشیاران شدن در بزم مستی شراب عمر را با کوزه خوردن که بالا گیردت همت ز پستی(2) «فراوان صرف کردن نقد هستی به جایش نقد درد اندوختنها» به غربت در غم کشور نشستن به غربت نیز امیدی نبستن شکستن سر به سنگ مرگ امید به چنگال ندامت گونه خستن «به قرصی نان جو محتاج بودن ولیکن آبرو نفروختنها» دل دیوانه را در دام دادن ز نور شمع دانش وام دادن سر از دیوان و دفتر بر نکردن به صبح اندوختن تا شام دادن «به تلخی بگذراندن روزگاران ولیکن تجربت ناموختنها» به جز لب دوختن راهی دگر نیست سکوت آموختن، راهی دگر نیست به غیر از شعله ای افروختن، باز سراپا سوختن راهی دگر نیست «چه چاره گر خدا کاری نسازد به غیر از ساختنها، سوختنها» ________________________________________ 1) به چشم خونشان آلاله می کرد.
(بابا طاهر) 2) پستی گرفت همت من زین بلند جای.
(مسعود سعد سلمان)