چکیده:
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر اعمال محدودیت در بازخورد خود کنترلی و تاثیر آن بر یادگیری یک تکلیف ساده تولید نیرو بوده است . در این تحقیق ٦٠ آزمودنی (پسر سالم غیر ورزشکار) به طور داوطلبانه شرکت کردندکه تکلیف آنها تولید یک نیروی معین به وسیله نیروسنج بود. آزمودنی ها بر حسب نوع کنترل بر بازخورد (خود کنترل /جفت شده (غیر خود کنترل )) و وضعیت فراوانی بازخورد(فراوانی بازخوردی ٣٠ درصدی / فراوانی بازخوردی آزاد) به چهار گروه آزمایشی ١٥ نفری تقسیم شدند.گروه های آزمایشی در ٦ سری تمرینی ١٠ کوششی به تولید نیروی معینی پرداختند. آزمون های یادداری و انتقال ٢٤ ساعت بعد از مراحل تمرینی به عمل آمد. از روشهای آماری تحلیل واریانس یک طرفه ، تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد. نتایج نشان داد در مرحله اکتساب تنها اثر سری های تمرینی معنادار بود. در آزمون یادداری اثر معناداری مشاهده نشد. در آزمون انتقال اثر اصلی سطوح خود کنترلی و اثر اصلی سطوح فراوانی بازخورد معنادار بود اما اثر تعاملی آنها معنادار نبود(٠/٠٥< P ). این پژوهش ضمن تایید مطالعات گذشته مبنی بر مزیت گروه خود کنترلی نسبت به گروه جفت شده ، نشان می دهد که اعمال محدودیت در بازخورد خود کنترلی به میزان ٣٠ درصد در تکلیف ساده تولید نیرو نه تنها اثر مخربی ندارد بلکه در بهینه شدن این شیوه بازخوردی موثر است .
This study aimed at investigating the impact of limitation in self
controlled feed back on learning of simple force-production task.
Sixty subjects (non athlete, healthy) that participated voluntarily in
this study performed the force – production task in order to reach a
particular force. Subjects divided in to four groups according to the
type of control on feed back (self – controlled / yoked ) and
frequency of feedback ( 30% /free ). The four groups performed 6
blocks of 10 trials during the practice phase. Retention and transfer
tests were conducted twenty four hours after the practice phase.
The methods for data analysis were one-way ANOVA, Repeated
Measure and Two-way ANOVA. In the acquisition phase only the
effect of practice blokes was significant. In the retention phase there
was not any significant difference and in the transfer phase it was
revealed the main effect of the control feedback and the frequency
of feedback were significant but interactional effect was not
significant (p > 0.05). Repeating the results of the previous studies
on the advantage of self – controlled groups over the yoked group,
this study show that limitation of self-controlled feedback up to 30
percent, not only is destructive, but also optimizes self-controlled
feedback.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش ضمن تأیید مطالعات گذشته مبنی بر مزیت گروه خود کنترلی نسبت به گروه جفت شده ، نشان می دهد که اعمال محدودیت در بازخورد خود کنترلی به میزان ٣٠ درصد در تکلیف ساده تولید نیرو نه تنها اثر مخربی ندارد بلکه در بهینه شدن این شیوه بازخوردی مؤثر است .
بازخورد خود کنترل ، تولید نیرو، فراوانی بازخورد، یادداری ، انتقال مقدمه طی دو دهه اخیر، یادگیری به شکل خود کنترلی ١ به صورت یک ساختار جدیـد و بـا اهمیـت در تحقیقـات ، آموزش ، روانشناسی و جامعه شناسی ظهور یافته است و پیش زمینه ها، عناصر و مزیـت هـای آن بـه شـکل گسترده ای مورد بحث قرار گرفته است (٥).
طـرح تحقیقی که اغلب در مطالعات خود کنترلی استفاده می شود طـرح هـای سـاده دو گروهـی اسـت کـه در آن آزمودنی های گروه خود کنترل بر برخی از جنبه های برنامه تمرینی خود مانند فراوانی بازخورد، کنترل دارند 1 - Self-controlled 2 - Zimmerman 3 - Self-regulation 4 - Self-efficacy 5 - Chen & Singer 6 - McNevin ,Wulf & Carlson 7 - Titzer, Shea & Romack و با گروهی مقایسه می شوند که جفت شده ١ نام دارد.
گروه جفت شده - فراوانی آزاد از همان برنامه ریزی بازخوردی گروه خـود کنتـرل - فراوانـی آزاد پیروی می کردند با این تفاوت که آنها حق تصمیم گیری در مورد زمان درخواست بازخورد خود را نداشتند.