چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان و نحوه گذران اوقات فراغت ممتازین کنکور و راهنیافتگان به دانشگاه در استان یزد و نقش ورزش در گذران این اوقات است. 132 نفر از دانشآموزان دختر و پسر با رتبه زیر 1000 و 121 نفر از دانشآموزان دختر و پسر راهنیافته به دانشگاه پرسشنامه محققساخته را تکمیل کردند. برای تجزیهوتحلیل یافتهها از روشهای آماری توصیفی و آمار استنباطی (کای – اسکور، U مان ویتنی و فریدمن) استفاده شد. نتایج نشان داد دانشآموزان ممتاز کنکور در شبانه روز 3 – 2 ساعت و دانشآموزان پذیرفتهنشده بیشتر از 3 ساعت اوقات فراغت دارند. دانشآموزان ممتاز کنکور ساعات اوقات فراغت خود را به تماشای تلویزیون، ورزش، همصحبتی با دوستان و اقوام میپردازند، اما در گروه دانشآموزان پذیرفتهنشده این فعالیتها بهترتیب مطالعه غیردرسی، تماشای تلویزیون و گوش دادن به موسیقی بود. جالب توجه است فعالیت جسمانی در اوقات فراغت ممتازین کنکور رتبه دوم و برای دانشآموزان پذیرفتهنشده در رتبه چهارم قرار دارد. بنابراین میان نحوه گذران اوقات فراغت ممتازین کنکور و راهنیافتگان به دانشگاه و همچنین جایگاه فعالیت جسمانی در گذران اوقات فراغت آنها تفاوت معناداری وجود دارد.
This study aimed to investigate the extent and manner of leisure time of students who were accepted in University entrance exam by highest grades and those who were not accepted in Yazd province and the role of sport in their leisure time. 132 male and female students who were accepted in university entrance exam by highest grades (under 1000) and 121 male and female students who were not accepted completed a researcher-made questionnaire. Descriptive and inferential statistics (Chi Square، U Mann–Whitney and Friedman tests) were used to analyze data. The results showed that students accepted in university entrance exam by highest grades had 2–3 hours of leisure time every day while those who were not accepted had over 3 hours of leisure time. The accepted students spent their leisure time on watching TV، exercise and chatting with friends and family respectively while those who were not accepted spent their leisure time on non-educational studies، watching TV and listening to music respectively. Physical activity occupied the second place for the accepted students and the fourth place for the students who were not accepted. Therefore، there was a significant difference in the manner of leisure time and physical activity in their leisure time between accepted students and those who were not accepted.
خلاصه ماشینی:
Jonsdottir, Lars Rodjer, Emina Hadzibajramovic, Mats Borjesson, Gunnar Ahlborg Jr. 2 .
سطح معناداری در جدول ٨ نشان می دهد میزان پرداختن به فعالیت های جسمانی در زمان اوقات فراغت ممتازین کنکور و دانش آموزان پذیرفته نشده تفاوت معناداری دارد.
نتایج تحقیق نشان داد که بین نحوة گذران اوقات فراغت دانش آموزان پذیرفته شده در کنکور با رتبة بالا و دانش آموزان پذیرفته نشده تفاوت معناداری وجود دارد.
نتایج این تحقیق با یافته های هنری و همکاران (٢٠١٠) (٢٠)، درایگاز و همکاران (٢٠٠٨) (١٩)، ایوبی (١٣٨٨) (٢)، رحمانی ، بخشی نیا و قوامی (١٣٨٥) (٩)، رحمانی ، پوررنجبر و بخشی نیا (١٣٨٥) (١) و حیدری (١٣٨٤) (٨) که عنوان کردند تماشای تلویزیون در میان فعالیت های زمان اوقات فراغت دانشجویان و دانش آموزان در اولویت اول یا دوم قرار دارد، همخوانی دارد.
نتایج این تحقیق با یافته های قائم و همکاران (١٣٨٧) (١٦)، رحمانی ، بخشی نیا و قوامی (١٣٨٥) (٩)، رحمانی ، پوررنجبر و بخشی نیا (١٣٨٥) (١٠)، جعفری حجین و همکاران (١٣٨٤) (٦)، عباسی (١٣٨٢) (٥) و صفانیا (١٣٨٠) (١٤) که منزل را به عنوان اولین اولویت دانش آموزان و دانشجویان برای گذران اوقات فراغت توصیف کردند، همخوانی دارد.
بررسی ها نشان می دهد که ورزش و فعالیت جسمانی می تواند اثر مثبتی بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان داشته باشد که این نتیجه با نتایج قدرتی (١٣٨٠) (١٧) و صباغ لنگرودی (١٣٧٧) (١٣) همخوانی دارد.