چکیده:
در حمل نقل هوایی بینالمللی، حمایت از هواپیما، همیشه از اهمیت والایی برخوردار بوده است.تعلق یک هواپیما به کشور خاص، برای کشورهای ثالث نیز اهمیت ویژهای دارد.هواپیما تابعیت کشوری دارد که در آنجاثبت میگردد.هر هواپیمایی که در حمل و نقل بینالمللی اشتغال دارد، باید در کشوری ثبت و علایم مخصوص مربوط به آن کشور بر روی آن درج شود.چه مقرراتی در خصوص ثبت و تابعیت هواپیما در حقوق بینالملل وجود دارد؟چه مقرراتی در مورد انتقال ثبت هواپیما اجرا میشود؟در این مقاله، ثبت و تابعیت هواپیما در حقوق بینالملل و حقوق کشورهای ایران، انگلیس و کانادا مقایسه خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"مطابق ماده 13 کنواسیون شیکاگو، هواپیمایی که برای امور هوانوردی بینالمللی به کار میرود، باید دارای گواهینامه قابلیت پرواز باشند و این گواهینامه از طرف مقامات صلاحیتدار کشوری که هواپیما در آن به ثبت رسیده، صادر و یا معتبر شناخته شده باشد.
S,1964 redrO noitagivaN riA کشورهای که عضو سازمان بینالمللی هواپیمایی کشوری هستند، در قبول این مقررات و انطباق خود با آنها مشکلی نخواهد داشت، زیرا کنوانسیون (شیکاگو)در بعضی از مواد خود مواردی مشابه قانون هواپیمایی کشوری انگلستان را یادآور شده و به نظر میرسد کشورهای دیگر عضو کنوانسیون، مقررات مشابهی در کشور خود داشته باشند.
3در خصوص گواهینامههای کارکنان پرواز، کوانسیون شیکاگو مقرر میدارد که هر کشور عضو معاهده، میتواند از شناسایی گواهینامههای صلاحیت که از طرف کشور دیگر عضو معاهده به اتباع وی، به منظور پرواز در قلمرو خود اعطا شده باشد، خودداری نماید 4 گواهینامههای قابلیت پرواز و گواهینامههای صلاحیت و اجازههایی که از طرف کشورهای عضو کنوانسیون شیکاگو که هواپیما در آنجا به ثبت رسیده یا معتبر شناخته شده، از طرف سایر کشورهای متعاهد به رسمیت شناخته خواهد شد، به شرطی که شرایط و مقرراتی که طبق آن، گواهینامهها یا پروانههای مورد نیاز صادر یا معتبر شناخته شدهاند، با حداقل استانداردهایی که ممکن است گاهگاهی طبق این کنوانسیون وضع شود، برابر یا بالاتر باشد."