چکیده:
انتخابات ریاست جمهوری سال1388 در ایران فصل جدیدی از تحولات سیاسی اجتماعی را بعد از گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی رقم زد و تحلیل ابعاد مختلف آن از ضروریات جامعه ایران است. مسأله تحقیق حاضر، بررسی اصول حاکم سبک مدیریت مقام معظم رهبری در کنترل و مهار جریانات قبل و بعد از انتخابات و نقش مردم در این فرایند مدیریت است. فرضیة ما این است که حل بحرانهای به وجود آمده در این مقطع، بدون دو رکن رهبری (بر پایة دین، عقلانیت و قانون) و جامعة ولایتمدار که سرمایههای اجتماعی اصلی نظام هستند، قابل تحقق نبود. رهبری با بهرهگیری از شیوهای بر مدار دین، عقلانیت و پایبندی به قانون و در دو مرحلة پسینی و پیشینی و با دو روش دفعی و رفعی به برخورد با این بحران پرداخت. میتوان سبک مدیریت مقام معظم رهبری را سبکی جامع، پویا و منعطف دانست که از ویژگیهای مختلف در عرصة مدیریت سیاسی برخوردار است.
خلاصه ماشینی:
"در جمع بندی این مرحله میتوان به مواردی اشاره کرد که عبارتند از : آگاهیبخشی به نخبگان و خواص در مراحل مختلف؛ جلوگیری از رفتار غیراسلامی و بیانصافی در نقد کارگزاران نظام اسلامی؛ ورود به میدان نقد منصفانه عملکرد کارگزاران نظام اسلامی؛ گوشزد کردن مکرر اهمیت استراتژیک حضور حداکثری مردم در انتخابات؛ بازخوانی مکرر هویت و سیرت انقلاب اسلامی برای گم نکردن مسیر اصلی انقلاب توسط نخبگان و آحاد مردم؛ ورود به عرصة آسیبشناسی حرکت سه دهة پیشین انقلاب اسلامی؛ جلوگیری از تخطئه و زیر سؤال بردن کارآمدی نهادهای قانون اساسی؛ تبیین دقیق اهداف دشمن در زیر سؤال بردن سلامت انتخابات و به تبع آن کم کردن مشارکت مردم و پایینآوردن مقبولیت نظام؛ تلاش برای جداکردن صف معترضین به انتخابات از طرق قانونی با دشمنان نظام؛ تبیین و ترویج رقابت سالم انتخاباتی از جمله در جریان مناظرهها؛ دعوت به رعایت منطق و گفتگویی مبتنی بر رعایت اخلاق و عقلانیت در رقابتهای انتخاباتی.
اهم فعالیتهای ایشان عبارتند از: تلاش برای حل مسائل از طریق گفتگو؛ دعوت به رعایت قانون و تأکید بر پیگیری مطالبات از طریق نهادهای قانونی؛ تبین راهکار بصیرت برای خروج به سلامت از امتحان فتنه؛ اصلی - فرعی کردن مسائل و تأکید بر اینکه مسأله اصلی حضور 85% درصدی مردم است، نه انتخاب شخص خاص؛ اعتمادسازی بین مردم نسبت به نظام با در جریان قرار دادن آنها و قراردادن معیار عقلانیت، اخلاق و انضباط قانونی؛ تبیین جایگاه حقیقی مردم در نظام مردمسالاری دینی؛ تبیین مسؤولیت خواص حاضر در متن فتنه و خواص ساکت در برابر فتنه؛ به کار گرفتن استراتژی مدارا و رفق و انذار از مردود شدن و سقوط خواص؛ تبیین دشمن شناسی و شناخت ترفندهای دشمن برای خواص و آحاد ملت؛ حمایت از خانواده انقلاب به جای شخص خاص؛ سپردن نظام به صاحب اصلی آن و گره زدن دل مردم با معنویات و اصول مکتبی انقلاب اسلامی؛ در پیش گرفتن استراتژی جذب حداکثری و دفع حداقلی؛ تبیین چارچوب مدارا و قاطعیت در برخورد با مخالفان نظام؛ قاطعیت در برخورد با اقدامات مجرمانه نیروهای نظام در برابر مخالفان."