چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات هاپینگ بروی تعادل پویای ورزشکاران جوان دارای بی¬ثباتی عملکردی مچ پا بود. به همین منظور، تعداد 30 جوان پسر ورزشکار دارای بی¬ثباتی عملکردی مچ پا با میانگین و انحراف استاندارد وزن 50/11±96/73 کیلوگرم، قد24/8±95/180سانتی متر، سن 46/1±16/22 سال و نمره بی¬ ثباتی 31/2±20 در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفری شامل گروه تجربی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی شش هفته برنامه تمرینی را که از شش نوع تمرینات هاپینگ برگرفته شده بود، انجام دادند. قبل و بعد از اجرای شش هفته برنامه تمرینی، تعادل پویای آزمودنی¬ ها به واسطه تست تعادل ستاره اندازه¬ گیری شد. برای تجزیه وتحلیل داده¬ ها از روش آمار توصیفی، تی مستقل و تی زوجی در سطح معناداری 95 درصد با آلفای 05/0 ≥ α استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تمرینات هاپینگ موجب افزایش معناداری در فاصله دستیابی آزمودنی¬ ها در هر هشت جهت تست گردش روی ستاره شد. میزان پیشرفت به ترتیب در جهات قدامی داخلی، خارجی، قدامی، خلفی داخلی، قدامی خارجی، داخلی، خلفی، خلفی خارجی بود. با توجه به نتایج تحقیق توصیه می¬ شود به دلیل نیاز ویژه افراد دارای بی¬ ثباتی عملکردی مچ پا به تعادل پویا در مهارت¬ های ورزشی و همچنین به عنوان یک عامل مهم توانبخشی در طراحی برنامه¬ های تمرینی و بازتوانی، از مزایای برنامه تمرین هاپینگ استفاده شود.
The purpose of this study was to examine the effect of 6 weeks hopping exercises program on the dynamic balance of young male athletes with functional ankle instability. 30 young male athletes with functional ankle instability (age: M، 22.16 ± SD، 1.46 years; weight: M، 73.96±SD، 11.50 kg; height: M، 180.95± SD، 8.24 cm; and the instability score M، 20 ± SD، 2.31) were participated in this study. Participants were divided into experimental، and control groups. The program consisting of 6 types of hopping exercises carried out by the experimental group. SEBT test was used to evaluate dynamic balance and joint position sense before and after the exercise program. Descriptive statistic، paired sample t-test and independent sample t-test were used to analyze the data. Level of significance was considered at p<0.05. The results showed that the hopping exercise program improved significantly the dynamic balance of the subjects with functional ankle instability. Progress directions were in the antero-medial، lateral، anterior، postero-medial، antero-lateral، medial، posterior، postero-lateral، respectively. Since young male athletes with functional ankle instability need dynamic balance in their skills، hopping exercises could be suggested for preventive intervention.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نتايج تحقيق توصيه ميشود به دليل نياز ويژة افراد داراي بيثباتي عملکردي مچ پا به تعادل پويا در مهارت هاي ورزشي و همچنين به عنوان يک عامل مهم توانبخشي در طراحي برنامه هاي تمرينـي و بـازتواني، از مزاياي برنامۀ تمرين هاپينگ استفاده شود.
1. Hopping exercise تحقيقاتي که در زمينه برنامه هاي تمريني پلايومتريک انجام شده است نشان ميدهد که تمرينـات هاپينـگ بـه عنـوان بخشي از اين برنامه تمريني باعث بهبود در حفظ تعادل ميشود.
هانگ و لين ٢(٢٠١١) نشان دادند کـه تمرينات ترکيبي تعادلي و پلايومتريکي که از چند هاپينگ در جهات مختلف بود باعث کاهش نوسانات قامت در حالت ايسـتا و بهبود ثبات و الگوي اتلاف انرژي در افراد داراي بيثباتي عملکردي مچ پا در طول کنترل قامت فعال ديناميـک مـيشـوند (هانگ و لين ،٢٠١٠).
با توجه به نتايج اين پژوهش ، پس از اعمال برنامه تمرين هاپينگ تفـاوت معنـاداري در تعادل پوياي ورزشکاران پسر جوان داراي بيثباتي عملکردي مچ با گروه کنترل مشاهده شد(٠٠٥≤p).
نتايج تحقيق حاضـر با نتايج پژوهش هاي آنگويش (٢٠١٠)، مک کويين و همکاران (٢٠٠٨)، هانگ و لـين (٢٠١١)، تويسـت وهمکـاران (٢٠٠٨)و مير وهمکاران (٢٠٠٦) همسو بوده است که نشان دادند تمرينات هاپينگ و برنامه تمريني پلايومتريک مشـتمل بـر حرکـات هاپينگ ميتواند منجر به بهبود در تعادل افراد داراي بيثباتي عملکردي مچ پا شود.
The Effects of a Randomized Four-week Dynamic Balance Training Program on Individuals with Chronic Ankle Instability.
Effects of Balance Training Combined with Plyometric Exercise in Postural Control: Application in Individuals with Functional Ankle Instability.