چکیده:
بعثت پیامبر اکرم6 اساس و کانون دین اسلام است. مسلمانان در طول تاریخ تلاشهای گستردهای جهت تبیین اهداف بعثت انجام دادهاند. تفکرات و رویکردهای مختلفی که نشان از پویایی اهداف به تنوع عقاید و برداشتها دارد. هر چند روایات مشهور بعثت در بسیاری از منابع و مقالات معرفی و بررسی شدهاند، اما گستره روایات اهداف که بالغ بر شصت و یک روایت است، و با حذف مفاهیم مشابه به بیست و دو حدیث، تقلیل مییابد؛ محور این پژوهش واقع شد. برای این منظور این پژوهش، ضمن گزارشی از روایات و نگاهی به مصادر معتبر شیعه و سنی، نمایه موضوعی روایات را مورد بررسی قرار میدهد و برای فهم و آشنایی با معارف و محتوای روایات، به شرح و تحلیل مؤلفههای پرتکرار آن چون: صله رحم، تکریم جایگاه خانواده، پرهیز از خشونت، رحمت، مهر، خردگرایی و توحید پرداخته است.
خلاصه ماشینی:
برای این منظور این پژوهش، ضمن گزارشی از روایات و نگاهی به مصادر معتبر شیعه و سنی، نمایه موضوعی روایات را مورد بررسی قرار میدهد و برای فهم و آشنایی با معارف و محتوای روایات، به شرح و تحلیل مؤلفههای پرتکرار آن چون: صله رحم، تکریم جایگاه خانواده، پرهیز از خشونت، رحمت، مهر، خردگرایی و توحید پرداخته است.
پرداخت زکات، مسند احمد، ج2، ص50؛ المصنف، ج4، ص575؛ در کتاب الکافی، ج2، ص28 «فبعث الانبیاء الی قومهم بشهادة ان لا اله الا الله » در باره این روایت دیده شد؛ المبسوط، ج10، ص3؛ تکملة الثانیة المجموع شرح المهذب، ج19، ص409؛ سیر اعلام النبلاء، ج15، ص509؛ ج16، ص242؛ تاریخ مدینه دمشق، ج67، ص257؛ تخریج الاحادیث و الاثار، ج4، ص229؛ مجمع الزوائد، ج5، ص267، ج6 ص49؛ کنز العمال، ج4، ص286؛ کشف الخفا و مزیل الالباس عما اشتهر من الاحادیث علی السنة الناس، ج1، ص431.
الضعفاء الکبیر، ج2، ص9؛ طبقات المحدثین باصبهان والواردین علیها، ج4، ص294؛ تاریخ جرجان، ص395؛ تاریخ مدینه دمشق، ج56، ص302 و 303؛ الموضوعات، ج1، ص272؛ الکشف الحثیث عمن رمی بوضع الحدیث، ص105؛ الجامع الصغیر فی احادیث البشیر النذیر ج1، ص487؛ در منابع زیر «بعثت مبلغا و لم یبعثنی متعنتا » نقل شده است: الکشاف عن حقائق التنزیل و عیون الاقاویل، ج3، ص258؛ تخریج الاحادیث و الاثار، ج3، ص105؛ کنز العمال، ج11، ص426؛ سنن الکبری، ج7، ص38؛ کشف الخفا و مزیل الالباس، ج1، ص211؛ و در تعداد دیگری از منابع «ان الله لم یبعث نبیا الا مبلغا»آمده است: المصنف ج11، ص163؛ روایتی به این صورت در معجم الکبیر، ج19، ص189 نیز مطرح میشود «لم ابعث لعانا بعثت داعیا ورحمة»:؛ و با این مضمون «بعثت داعیا و رحمة»: در مجمع الزوائد، ج5، ص220؛ کنزالعمال، ج6، ص59؛ در الامالی (صدوق) «داعیا الی الله»، ص158؛ و در الامالی (طوسی)، ص561 «داعیا الی الحق»؛ در مناقب آل ابی طالب، ج4، ص378 «داعیا الی جناته» عنوان شده است؛ و در منابع ذیل تکیه بر دعوتگر بودن در کنار موعظه حسنه عنوان میشود: «انما بعثنی ادعوا الی سبیله بالحکمة و الموعظة الحسنة»: الاحتجاج، ج1، ص100؛ کشف الغمة فی معرفة الائمة، ج1، ص185 - کنز العمال، ج6، ص59؛ مجمع الزوائد، ج5، ص220؛ معجم الکبیر، ج22، ص374.