خلاصه ماشینی:
"هرچند تعریف حرفهای و حرفهایگری در ادبیات ایران با شبهات زیادی همراه است و همواره بحث توزیع عادلانهی امکانات فرهنگی، اقتصادی و همچنین ایجاد حاشیههای کافی امنیت روانی و اجتماعی برای تمام کسانی که سروکارشان در راه تولید معیشت و رفاه اجتماعی، عمیقا و انحصارا، باکلمه و کتاب مرتبط است، مطرح بوده است.
بافت روایی مجرد و در عین حال متکثر شعرهای مجموعه گویای این واقعیت است که هیچ کیفیت ساختاری و نحوی در «در غارهای پر از نرگس» محصول اشراف «آگاهانه» و پیشدانستهی شاعر نبوده است و تنها عاملی که دخالت نهایی و مؤثر را در کارکرد نهایی شعر داشته، الهام و جذبهای است که بیش از اندازه عصیانوار و بدون در نظر گرفتن حداقلهای احتیاط به آنها مجال بروز و اجرا داده شده است.
شاعر این کتاب ماه گذشته و در جریان شعرخوانی و معرفی «در غارهای پر از نرگس» در انجمن ادبی «آفاق» صراحتا از ابراز این مطلب که ایجاد احساس تحیر و شگفتی مخاطب نسبت به تأویلپذیری محتوایی متون از اهمیت بالاتری برخوردار بوده است، ابایی به خود راه نداد."