چکیده:
یکی از ویژگیهای قرآن کریم، پیراستگی از هر نوع اختلاف و تناقض نقصگونه و ناسازگاربا الهی بودن است. اثبات این ویژگی برای قرآن یکی از مقدمات اثبات اعجاز آن در عدماختلاف است. مقاله حاضر با روش توصیفی و تحلیلی ـ انتقادی در پی اثبات این ویژگیقرآن است. وجود اختلاف در قرآن، علاوه بر اینکه با حکمت الهی ناسازگار است، درآیهای از قرآن کریم (نساء: 82) نیز با صراحت نفی شده است و در برخی دیگر از آیاتقرآن، به ویژگیهایی از این کتاب مانند «غیر ذی عوج»، تصریح شده که ملازم با عدماختلاف در آن است. روایات فراوانی نیز حاکی از هماهنگی و عدم اختلاف میان آیات قرآنو نیز پاسخ به آیات موهم تناقض است. ملاحظه تکتک آیات قرآن با یکدیگر و اثبات هماهنگی میان آنها، یکی از راههایدیریاب اثبات پیراستگی قرآن از اختلاف است که در دو بخش «هماهنگی و ارتباط آیاتپیوسته»، و «هماهنگی آیات ناپیوسته» قابل طرح است.
خلاصه ماشینی:
"نکته: درصورتیکه هنگام جمعآوری آیات، معلومشود که مطلب بیان شده درباره فرد یا بعضی از افراد گروه،ویژه ایشان است و نمیتوان به تمام گروه نسبت داد، دربحث از گروه نباید اینگونه آیات جمع شود و اگرجمعآوری شده و هنگام تفسیر آیات این مطلب روشنشد، آیه کنار گذاشته میشود.
این قاعده در بررسی نظر قرآن کریم پیرامون مسائلمربوط به افراد یک گروه نیز، به شکل عکس، جاریاست؛ یعنی در کنار آیات مربوط به فرد موردنظر، آیاتبیانگر مسئله درباره تمام افراد نیز باید استخراج شود.
جستوجو و گردآوری مفهومی در آیات برای بهدست آوردن نظریه قرآن کریم در یک مسئله،گردآوری آیات مرتبط لفظی کفایت نمیکند؛ زیرا قرآنکریم به برخی از مسائل با لفظ خاص اشاره نفرمودهاست، بلکه مفهوم آن را با عبارتها و الفاظ دیگری بیانفرموده است.
برای نمونه،اگر در تحقیق قرآنی از وحی رسالی پیامبران، در اثرسهلگیری، تمام آیاتی که واژه وحی و مشتقات آن رادارد، گردآوری شود، انبوهی از آیات جمع خواهد شد کهبیشتر آنها خارج از مسئله تحقیق است؛ زیرا قرآن کریمواژه وحی را، افزون بر وحی رسالی، در هشت کاربرد نیزآورده است که عبارتند از: تقدیر الهی در نظام هستی،هدایت غریزی، القای شیطانی، اشاره پنهانی، الهام، پیامالهی به فرشتگان، فرستادن روح بر پیامبر و تأیید عملیپیشوایان الهی (فصلت: 12؛ نحل: 68؛ قصص: 7؛ انعام:112؛ مریم: 10و11؛ انفال: 12؛ شوری: 52 و نیز ر.
بسنده کردن به یک مورد از آیات همانند در این مرحله، باید تمام آیات، حتی آیات مشابه،جمعآوری شود، و نباید به صرف تشابه چند آیه گمانشود که مدلول آنها یکی است و گردآوری یکی از آنهاکفایت میکند؛ زیرا قرآن سخن خداوند حکیم بوده و ازتکرار بیفایده بهدور است."