چکیده:
چکیده: هدف از نوشتار حاضر ارائه اصول و معیارهایی برای پرورش خلاقیت های محیطی کودکان به کمک طراحی معماری و منظر مدارس است. به این منظور روش تحقیق تحلیل محتوای متون در حوزه طراحی معماری و روانشناسی رشد و تحلیل معماری رایج در مدارس ابتدایی کشور مورد استفاده قرار گرفته است. یافته تحقیق با تاکید بر نگرش آموزش خلاق به عنوان یک هدف بنیادین، معیارهای 1) دسترس پذیری و نظم پذیری، 2) جذابیت و شگفت انگیزی 3) شایستگی و پاسخگویی، 4) آسایش و ایمنی، 5)طبیعت-گرایی و منظره پردازی 6)سادگی وخوانایی را برای طراحی مدارس و مناظر بیرونی آن مطرح می سازد. نتیجه تحقیق حاکی از آن است که طرح محوطه سازی حیاط، معماری وجزئیات کف-ها، جداره ها و دیوارهای کلاس ها، راهرو ها، سالن ها، مبلمان داخلی و بهره گیری از عناصر کمک آموزشی به صورت متنوع، انعطاف-پذیر و نظارت پذیر می توانند جشنواره ای از کنجکاوی، تخیل، تجسم، بازی سازی و در نهایت بروز خلاقیت کودکان پدید آورند. همچنین مشارکت مستقیم کودکان در خلق و بهره برداری از یک فضای جمعی چند عملکردی و مجهز به فناوری های نوین دیجیتالی، علاوه بر بسترسازی حضور و تعامل فعال در محیط مدرسه، امکان رشد جسمی، ذهنی، اجتماعی و پرورش خلاقیت های محیطی آنان را تقویت می نماید
The aim of this study is to identify the principles and criteria to improve children’s environmental creativity by school architecture and landscape design. With a creative eduction point of view, some of the design principles such as 1)accessibility, 2)interest, 3)environmental responsiveness, 4)comfort and safety, 5)biophilia and landscaping and 6)legibility can improve the environmental quality in school architecture. The affordances of floors, doors, furnicher and interior design and landscape of open spaces can increase the children’s participation and leads to smart public open spaces in the school environment to physical, mental and spiritual creativity.