چکیده:
هدف این مقاله، تجزیه و تحلیل آثار نابرابری درون استانی بر رشد اقتصادی استان های کشور با استفاده از عوامل اقتصادی، جغرافیایی و تکنولوژیکی در چارچوب مدل رشد اقتصادی پایدار و با استفاده از داده های تلفیقی طی دوره زمانی سال های (1386-1379) است. نتایج نشان می دهد سرمایه فیزیکی و انسانی، شبکههای ارتباطاتی، بازبودن اقتصاد، ساختار صنعتی، نرخ رشد جمعیت و دسترسی به آبراهها، واقع شدن در مرزهای جغرافیایی و دوری از مرکز کشور تاثیرگذارترین متغیرها بر رشد اقتصادی استان ها هستند. همچنین، وجود همگرایی بین استان ها تایید می شود.
This paper analyzes the impacts of inequality in the intra- provincial’s level on economic growth، based on steady state growth model، during (2000-2007). The results indicate that physical capital، human capital، communication networks، openness of the economy، industrial structure، population growth rate، access to the sea، geographical boundaries as well as distance from the capital city are the main influential factors on the economic growth of the provinces. It also affirms the convergence among provinces.
خلاصه ماشینی:
com هدف اين مقاله ، تجزيه و تحليل آثار نابرابري درون استاني بر رشد اقتصادي استان هاي کشور با استفاده از عوامل اقتصادي ، جغرافيايي و تکنولوژيکي در چارچوب مدل رشد اقتصادي پايدار و با استفاده از داده هاي تلفيقي طي دوره زماني سال هاي (١٣٨٦-١٣٧٩) است .
نتايج نشان مي دهد سرمايه فيزيکي و انساني ، شبکه هاي ارتباطاتي ، بازبودن اقتصاد، ساختار صنعتي ، نرخ رشد جمعيت و دسترسي به آبراه ها، واقع شدن در مرزهاي جغرافيايي و دوري از مرکز کشور تأثيرگذارترين متغيرها بر رشد اقتصادي استان ها هستند.
به عبارت ديگر، پيشرفت هاي صنعتي و توسعه يافتگي نه به عنوان دليل پيشرفت اقتصادي در برخي استان ها، بلکه ممکن است معلول شرايط اجتماعي ، فرهنگي و جغرافيايي و عوامل مختلف نظير سياست هاي دولت ، پيامدهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات (فاوا) يا مبتني بر نظريه مرکز - پيرامون ١ يا تحت تأثير مجموعه اي از اين عوامل باشد.
انباشت سرمايه گذاري فيزيکي ، رشد نيروي کار، تنوع منابع مالي ، سرمايه گذاري مستقيم خارجي ، ساختار رقابتي بازار، سرمايه انساني ، تحقيق و توسعه ، تغييرات نهادي ، زيرساخت حمل و نقل ، دسترسي به فناوري اطلاعات و ارتباطات ، گردشگري ، نرخ پس انداز، بهره وري اوليه ، نرخ رشد جمعيت ، آزادي هاي اقتصادي ، بازبودن اقتصاد و دخالت هاي دولت از عوامل اقتصادي مهم بر نابرابري ها منطقه اي بوده اند.
علاوه بر اين ، موقعيت هاي جغرافيايي استان ها از لحاظ جذب گردشگري داخلي و خارجي ، جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي ، همسايگي با کشورهاي داراي اقتصاد باز و دسترسي به ساحل در نابرابري هاي رشد اقتصادي موثر بوده اند.