چکیده:
در این پژوهش، رابطهی بین توان نقد شوندگی داراییها و ساختار سرمایهی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است و هدف، یافتن پاسخی برای این پرسش بوده است که آیا میان توان نقد شوندگی داراییها و ساختار سرمایه رابطهی مستقیم و معنیداری وجود دارد؟ توان نقد شوندگی داراییها، متغیر مستقل مدل آزمون فرضیهی پژوهش است و با نسبت جاری، نسبت داراییهای جاری به جمع دارایی ها و نسبت داراییهای غیر جاری به جمع دارایی ها سنجیده شده است. ساختار سرمایه متغیر وابسته است که با نسبت بدهی اندازهگیری شده است. برای انجام پژوهش، دادههای 168 شرکت برای سالهای 1384 تا 1390 گردآوری و استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که بین توان نقد شوندگی داراییها و ساختار سرمایه رابطهای مستقیم و معنیدار وجود دارد. بنابراین شرکتها میتوانند با افزایش داراییهای با توان نقد شوندگی زیاد، اهرم مالی خود را افزایش دهند. استفاده از اهرم مالی به ساختار داراییها و قدرت وام گیری شرکتها بستگی دارد. شرکتهای دارای داراییهای نقد شونده، میتوانند بدهیهای خود را به آسانی بازپرداخت نمایند. افزون بر این، توان نقد شوندگی داراییها ارزش وثیقه نمودن آن ها را افزایش میدهد.
خلاصه ماشینی:
توان نقد شوندگي داراييها و ساختار سرمايه ي شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران عبداله آزاد * کارشناس ارشد حسابداري دانشگاه بين المللي امام خميني(ره ) و حسابدار رسمي احمد آرين تبار کارشناس ارشد حسابداري، عضو هيئت علمي دانشگاه آزاد زاهدان واحد سما چکيده در اين پژوهش ، رابطه ي بين توان نقد شوندگي داراييها و ساختار سرمايه ي شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسي شده است و هدف ، يافتن پاسخي براي اين پرسش بوده است که آيا ميان توان نقد شوندگي داراييها و ساختار سرمايه رابطه ي مستقيم و معنيداري وجود دارد؟ توان نقد شوندگي داراييها، متغير مستقل مدل آزمون فرضيه ي پژوهش است و با نسبت جاري، نسبت داراييهاي جاري به جمع داراييها و نسبت داراييهاي غير جاري به جمع داراييها سنجيده شده است .
بر اين بنياد، اين پژوهش براي يافتن پاسخ اين پرسش انجام شده است : آيا بين ميزان نقد شوندگي داراييها و ميزان استقراض رابطه اي مثبت و معنيدار وجود دارد؟ براي اجراي پژوهش ، نسبت جاري، نسبت داراييهاي جاري به جمع داراييها و نسبت دارايي هاي غير جاري به جمع داراييها را به عنوان معيارهايي براي نقد شوندگي و نسبت جمع بدهيها به جمع داراييها به عنوان معيار استقراض و نشان دهنده ي ساختار سرمايه استفاده شده است .
در اين مدل ، براي سنجش ميزان نقد شوندگي داراييها، نسبت جاري، نسبت داراييهاي جاري به جمع داراييها و نسبت داراييهاي غير جاري به جمع دارايي ها استفاده شده است .
نتيجه گيري نتايج آزمون فرضيه ها نشان داد که بين ميزان نقد شوندگي داراييها و تأمين مالي با بدهيها رابطه اي مثبت و معنيدار وجود دارد.