چکیده:
سابقه و هدف: استئوآرتریت شایعترین بیماری مفصلی است و زانو بیش از سایر مفاصل دچار این بیماری می شود. تاکنون درمانهای دارویی مختلفی برای استئوآرتریت مطرح شده است که هر کدام مزایا و معایبی دارند. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر پیاسکلدین و دیکلوفناک بر عملکرد و درد بیماران دچار استئوآرتریت زانو بود.
مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی انجام شد و بیماران از بین مراجعه کنندگانی که به بیمارستان امام حسین (ع) مراجعه کرده و تشخیص قطعی استئوآرتریت زانو برایشان داده شده بود انتخاب شدند. 60 بیمار دچار استئوآرتریت زانو به صورت تصادفی به دو گروه دریافت کننده پیاسکلدین (روزانه یک کپسول mg 300) و دیکلوفناک (روزانه 3 قرص mg 25) تقسیم شدند. بیماران به مدت 8 هفته تحت درمان بودند. قبل و پس از دوره درمان پرسشنامه WOMAC برای بیماران تکمیل گردید. همچنین درد بیماران قبل و پس از درمان با استفاده از VAS ارزیابی شد و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته ها: رتبه WOMAC قبل از درمان در گروه پیاسکلیدین و دیکلوفناک به ترتیب 1/3±7/53 و 9/2±2/54 بود که پس از درمان به طور معنی داری افزایش داشت و به 1/4±3/64 و 4/4±62 رسید (05/0>p). همچنین مشاهده شد که رتبه WOMAC پس از درمان به طور معنی داری در گروه پیاسکلدین بالاتر بود (05/0>p). میانگین VAS در گروه پیاسکلیدین از 2/2±5/6 به 11/1±2/4 و در گروه دیکلوفناک از 1/2±1/7 به 4/1±5/4 کاهش یافت. تغییرات در دو گروه با آزمون من یو ویتنی مقایسه شدند که تغییر در هر دو گروه معنی دار بود اما بین دو گروه تفاوت معنی داری دیده نشد. در هیچکدام از دو گروه مورد مطالعه عوارض جانبی دیده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه نمره WOMAC در گروه پیاسکلدین بهتر بود و این دارو عوارض جانبی بالقوه NSAID ها را ندارد، و نیز به دلیل آن که استفاده روزانه یک بار از پیاسکلدین نسبت به استفاده روزانه سه بار از NSAID می تواند موجب راحتی و همکاری بیشتر بیماران گردد، می توان گفت که پیاسکلدین می تواند جایگزین مناسبی برای NSAID ها در درمان استئوآرتریت زانو باشد.
Background and Aim: Osteoarthritis (OA) is the most common rheumatologic disorder and the knee is the most involved joint. There are several medications suggested to treat knee OA، each of them has some advantages and disadvantages. The goal of the current study was to compare the effect of piascledine and diclofenac on pain and function of the patients with knee OA.
Materials and Methods: In this clinical trial، 60 patients with knee OA were randomly divided into two groups: piascledine (300 mg daily) and diclofenac (25 mg three times a day). Patients were treated for 8 weeks. WOMAC score was completed for each patient، and pain was measured using VAS pre- and post-medication.
Results: The mean WOMAC score was 53.7±3.1 in piascledine group and 54.2±2.9 in diclofenac group before treatment; which increased to 64.3±4.1 and 62±4.4 after treatment، respectively. The mean WOMAC score was significantly higher in the piascledine group (P<0.05). The mean of VAS in piascledine and diclofenac group was 6.5±2.2 and 7.1±2.1 pre-medication which decreased to 4.2±1.1 and 4.5±1.4 post-medication، respectively. There was a statistically significant difference between the two groups after treatment in the means of VAS. No side effect seen in neither of the groups.
Conclusion: Due to improvement in WOMAC score and better patient compliance because of once daily intake، piascledine can be an efficient substitute to NSAIDs in treatment of knee OA.