چکیده:
در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران با توجه به اینکه بخش عمده فعالیتهای اقتصادی در اختیار بخش دولتی میباشد، لذا فعالیتهای بخش دولت تأثیر قابل ملاحظهای را بر بخش خصوصی دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر هزینههای دولت بر سرمایهگذاری بخش خصوصی میباشد. بر این اساس برای شناخت دقیق اثر، با تفکیک هزینههای دولت به هزینههای مصرفی و هزینههای سرمایهای و نیز استفاده از منابع کتابخانهای و مقالات، دادهها و آمار بانک مرکزی طی دورهی 89-1341 و با استفاده از روش ARDL به برآورد متغیرها پرداخته شده است. نتایج نشان داد که هزینههای مصرفی دولت اثر منفی بر سرمایهگذاری خصوصی دارند، ولی هزینههای سرمایهای دولت اثر مثبت داشته اما در سطح مناسبی معنیدار نبوده است. بنابراین در صورت توجه بیشتر دولت به امور زیربنایی و گسترش زیرساختها و نیز حمایت از بخش خصوصی میتوان شاهد شکوفایی استعدادهای این بخش باشیم. عامل تورم بهعنوان هزینه تولید اثر منفی بر سرمایه گذاری خصوصی دارد، ولی متغیرهای مربوط به شوک نفتی و برنامههای توسعه اثر مثبتی بر سرمایهگذاری خصوصی دارند. بنابر نتایج بهدست آمده پیشنهاد می شود که دولت حمایت جدیدتری از اصل 44 مبنی بر خصوصیسازی داشته باشد و از طرف دیگر با کاهش هزینههای مصرفی و هدایت سرمایههای خود به بخشهای تولیدی بستر مناسب را برای رشد و فعالیت بخش خصوصی فراهم سازد.
For a detailed understanding of the effect In developing countries،including Iran because of the public sector is the main economic activity، the government sector have a significant impact on the private sector. This study examines the impact of government spending on private sector investment. For a detaild underestanding of the effect، is separation government spending to consumption spending and capital spending and using a library and articles، data and statistics of the Central Bank during the period from 1341 to 1389، and using the ARDL method، have been estimates variables. The results showed that the negative effect of government spending on private investment، but capital costs، have the positive effect on private investment but are meaningless. So pay more attention to the development of infrastructure and as well as supporting private sector led growth and prosperity of this part. Inflation factors as production costs have a negative effect on private investment، but the variables related to the oil shock and development programs have a positive effect on private investment. Thus، suggest that government have newer support of the constitution 44 original based on privatization and with reduced consumer spending and investment guidance to manufacturing sector، Provide suitable conditions for growth and activity of the private sector.
خلاصه ماشینی:
به طور معمول در اکثر اقتصادها و از جمله اقتصاد ايران ، هزينه هاي دولتي به عنوان يکي از فاکتورهاي مهم و اثرگذار بر سرمايه گذاري خصوصي شناخته شده است ، به همين دليل براي بررسي دقيق اثر آن ، با تفکيک هزينه هاي دولتي به هزينه ها مصرفي و سرمايه اي سعي ميشود جنبه واقعيتري از اين عامل بر سرمايه گذاري خصوصي مورد تحليل قرار گيرد.
بر اين اساس ، محور تحقيق حاضر، بررسي تأثير هزينه ها عمراني و مصرفي دولت بر سرمايه گذاري خصوصي است که بدين منظور پس از مطرح شدن مباني نظري و مطالعات انجام شده الگويي براي سرمايه گذاري بخش خصوصي ايران طراحيشده و مورد آزمون قرار گرفته است .
)به تصویرصفحه مراجعه شود) شکل ٢: افزايش هزينه هاي دولت و انتقال منحني is منبع : برانسون ، ١٣٨٨ همان طور که در نمودار فوق نشان داده شده است ، افزايش سياست مالي (افزايش مخارج دولتي)، منحني IS را به سمت راست منتقل ميکند و در واقع تقاضاي کل را افزايش ميدهد و با افزايش تقاضا و درآمد ملي، تقاضاي معاملاتي پول افزايش مييابد و بنابراين در بازار پول اضافه تقاضا به وجود ميآيد که در نتيجه آن نرخ بهره بالا ميرود و بر اثر افزايش نرخ بهره ، سرمايه گذاري کاهش مييابد.
Dingyu Wu & Zhijue Zhang (2009); Effects of government expenditure on private investment China empirical evidence.