چکیده:
مقاله حاضر، براساس پژوهشی با عنوان بررسی محتوا در برنامه ریزی درسی تهیه شده است. در عصر انفجار دانش یکی از مشکلات یافتن محتوایی است که بیشترین شرایط معیارهای انتخاب محتوا را شامل شود. محتوای برنامه درسی از زمان پیدایش آموزش های رسمی در کشور ما مدام از روش های به کار برده شده در طراحی برنامه درسی متاثر شده است. تا قبل از انقلاب اسلامی محتوای برنامه درسی برای انتقال معرفت گردآوری شده انسانی به جوانان در حول رشته های علمی سازماندهی می شد. در این دیدگاه، دانش ها و مهارت های مورد نیاز بزرگسالان محتوای شرع برنامه های درسی را تشکیل می داد. فرض بر این بود که سازمان دهی برنامه درسی حول رشته های علمی بهتر می تواند به نیازهای فراگیران پاسخ دهد. محتوای برنامه درسی ممکن است که بر مبنای میراث کهن و تحولات علمی در حال حاضر و نیازهای آینده انتخاب شود. بدین لحاظ برنامه درسی به لحاظ زمانی ممکن است که خصلتی گذشته گرا، محافظه کار و
پیشرو پیدا کند و هر یک از این رویکردها، محاسن و معایب خاص خود را دارد. با این لحاظ برنامه درسی
از توان لازم برخوردار نیست. مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه
نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
محتوا شامل کليه مطالب ، مفاهيم و اطلاعات مربوط به يک درس مورد نظر است خواه به عنوان بخشي از متن يک کتاب باشد، خواه توضيحات ، حواشي و ساير اجزاي جانبي آن درس (سازمان پژوهش و برنامه ريزي آموزشي، کليات طرح ساماندهي محتواي برنامه هاي درسي و فناوري آموزشي، ١٣٨٠).
از نظر سيلور، الکساندرو لوئيس : از نظر اين گروه از صاحبنظران ، محتوا بايد داراي اين ويژگيها باشد: معرفي انديشه هاي يک رشته علمي، بوجودآورنده درکي روشن از ساختار بنيادي رشته علمي تفهيم کننده روش هاي بررسي با استفاده از مثال و مسئله ، جهان شمول بودن مفاهيم و اصول انتخاب شده ، برقرار کننده تعادل ميان سهل و مشکل ، فراهم کننده فرصت تقويت تخيل فراگير در ارتباط با هدف هاي عيني و داراي اعتبار و روائي کافي (سيلور، جي گالن .
). از نظرآيزنر: ارتباط با هدف ، معنيدار بودن محتوا براي مخاطب ، تناسب با تجارب قبلي مخاطب ، داشتن جذابيت ، عملي بودن ، تناسب با جنسيت ، داشتن اهميت و متناسب بودن با سطح رشد مخاطب از جمله ملاکهايي براي انتخاب محتواست (اديب ، يوسف (١٣٨٢)، طراحي الگوي مطلوب برنامه ريزي درسي مهارت هاي زندگي براي دوره راهنمايي) از نظر لوئي: الف لوئي برنامه ريز معروف ، ارتباط با ساختار رشته درسي، قائل بودن به مفاهيم اساسي و کليدي، پايه بودن براي آموزش هاي بعدي، ارتباط با مسائل روز و مرتبط بودن با مواريث فرهنگي را معيارهاي انتخاب محتوا ميداند (ملکي حسن ، شبکه مفهومي ساختار يک واحد يادگيري کتاب درسي و ساختار کتاب راهنماي معلم ١٣٩١).