چکیده:
هدف این تحقیق، مقایسه استاندارد حسابداری شماره 28 با آیین نامه شماره 58 شورای عالی بیمه در مورد شناسایی و گزارشگری ذخایر فنی شرکت های بیمه و بررسی معنی دار بودن تفاوت های موجود بر سود خالص، سود قابل تخصیص و مالیات عملکرد شرکت های مزبورمی باشد. در این پژوهش، اثر به کارگیری استاندارد حسابداری شماره 28، آئین نامه شماره 58 شورای عالی بیمه و روش پیشنهادی محقق(محاسبه و گزارشگری ذخیره فنی تکمیلی و خطرات طبیعی به عنوان اندوخته احتیاطی غیرقابل تقسیم در بخش حقوق صاحبان سهام) بر سود خالص، سود قابل تخصیص و مالیات عملکرد نمونه های تحقیق با استفاده از مقایسه میانگین داده ها به طور جداگانه مورد آزمون قرارگرفته و نتایج بدست آمده فرضیه های این تحقیق را مورد تایید قرارداده است. جامعه آماری و قلمرو مکانی تحقیق، کلیه شرکت های بیمه تجاری بوده است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای بوده و با استفاده از صورت های مالی حسابرسی شده شرکت های بیمه و اسناد و مدارک پیوست آن ها صورت پذیرفته است.
The main point of this research is comparing the 28 accounting standard with 58 insurance by-law council about recognizing and accounting insurance technical reserves company and scrutinize the meaning of contrast between net profit, profit availables for allocation and trading taxes of insurance corporations.
This project is applied in aspect of the main aim and is correlative in aspect of nature.
In this project, the effect of applying 28 accounting standard, 58 insurance by-low council and the researcher solution's (Accounting and Reporting of technical reserves, and natural disaster as margin capital reserves in the ownership interest part) at the net profit, profit availables for allocation and trading taxes of insurance corporations of investigation samples is separately tested with comparing data averages then, the result that is obtained have confirmed the hypothesis of this research.
This project has been located in insurance companies from 1386 to 1388.
The summation information has been research library in which financial statement, deeds and papers have been used.
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش ، اثر به کارگيري استاندارد حسابداري شماره ٢٨، آئين نامه شماره ٥٨ شوراي عالي بيمه و روش پيشنهادي محقق (محاسبه و گزارشگري ذخيره فني ت ي ليمک و خطرات طبيعي به عنوان اندوخته احتياطي غيرقابل تقسيم در بخش حقوق صاحبان سهام) بر سود خالص ، سود قابل تخصيص و ماليات عملکرد نمونه هاي تحقيق با استفاده از مقايسه ميانگين دادهها به طور جداگانه مورد آزمون قرارگرفته و نتايج بدست آمده فرضيه هاي اين تحقيق را مورد تأييد قرارداده است .
اسـتاندارد حسابداري شماره ٢٨ که به دليل ويژگي هاي متفاوت و منحصـربه فـرد بيمـه هـاي غيـر زندگي ، مستثني کردن فعاليت هاي بيمه عمومي از دامنـه کـاربرد اسـتاندارد حسـابداري شماره ٣(درآمد عملياتي )، يکسانسازي روشهـاي متفـاوت حسـابداري بيمـه و لـزوم شفافيت بيشتر گزارشهاي مـالي شـرکت هـاي مزبـور بـا توجـه بـه وجـود اسـتاندارد حسابداري خاص براي فعاليت هاي بيمه اي در ديگر کشورها و ورود بخـش خصوصـي به صنعت بيمه کشور تدوين گرديد(استانداردهاي حسـابداري، ١٣٨٨: ٦٣٢)، در تيرمـاه ١٣٨٥ پــس از تصــويب در مجمــع عمــومي ســازمان حسابرســي از تــاريخ ١٣٨٦/١/١ لازم الاجرا شد، ليکن در سال ١٣٨٦شرکت هاي بيمه بنـا بـه دلايـل مختلـف از پـذيرش کامل آن خودداري نموده و در سال١٣٨٧، شوراي عالي بيمه با تنظيم آئين نامـه شـماره ٥٨ و تصويب آن در تاريخ ١٣٨٧/١٠/٢٠ که در مورخ ١٣٨٧/١٢/٢٦ به تأييد وزير امـور اقتصادي و دارايي (به عنوان رئيس مجمع عمومي بيمه مرکزي و سازمان حسابرسي ) نيز رسيد، شرکت هاي بيمه را ملزم نمود به جاي استاندارد حسـابداري شـماره ٢٨ از آئـين نامه شماره ٥٨ شوراي عالي بيمه جهت محاسبه ذخاير فني خود استفاده نمايند.