چکیده:
سابقه و هدف: ضایعات مادرزادی ایجاد شود. در مواردی که عمق زخم ها به ناحیه ی استخوانی رسیــده یا بافت های زیرین را نیز درگیر کرده است، اغلب به پوشش فوری با بافت های عروق دار به صورت فلپ های گوناگون نیاز است. ضمن انجام فلپ های موضعی، یکی از مسایلی که اغلب جراحان با آن مواجه می شوند، پیدایش گوش سگی (dog-ear) در انتهای زخم است. پیدایش گوش سگی به علت افزایش تراکم بافت لبه های زخم در حین اعمال جراحی فلپ های انتقالی (transposition) در ناحیه ی پایه ی فلپ شایع است. این عارضه، در تنه و اندام ها، اغلب به علت عدم اهمیت پایه ی فلپ، در همان مرحله ی اول، با رزکسیون مستقیم قابل درمان است. اصلاح گوش سگی در صورت و اسکالپ، به جهت باریک بودن پایه ی فلپ و احتمال آسیب عروقی پایه ی فلپ، باید به صورت تاخیری و در مرحله ی دوم انجام گردد (1). با روش ارایه شده در این مقاله، اصلاح گوش سگی در همان مرحله ی اول با حفظ خون رسانی فلپ (شبکه ی عروقی همراه گالیا) انجام می گیرد. ضمنا با این روش، در مناطقی که اعصاب حسی یا حرکتی نیز در ناحیه ی پایه ی فلپ در محل گوش سگی می باشند، مثل ناحیه ی فرونتال یا ناحیه ی تمپورال، از آسیب به آنها خودداری می شود.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت گذشته نگر، برای بررسی میزان موفقیت این روش در برداشتن گوش سگی در 16 بیمار که به علت دفکت های اسکالپ، با فلپ چرخشی اسکالپ توسط مولف ترمیم شده بودند، انجام شد. روش عمل به این صورت بود که در قسمت داخلی فلپ ها، رزکسیون پوست و زیر جلد تا زیر فولیکول مو انجام گرفت ولی لایه گالیا و عروق و اعصاب حفظ شده و با پلیکاسیون این قسمت به زیر فلپ پوست ترمیم شد.
یافته ها: 16 بیمار با میانگین سنی 40 سال، بررسی شدند. بیماران همگی مرد بودند. اندازه ی دیفکت بطور متوسط 190 سانتی متر مربع بود و به مدت حداقل 6 ماه، پیگیری شدند. عوارضی از قبیل نکروز فلپ، اختلال حسی- حرکتی ملاحظه نگردید. در این سری از بیماران، نیاز به عمل مجدد بعد از برداشتن گوش سگی دیده نشد.
نتیجه گیری: با انجام روش ارایه شده در این بررسی، درمان گوش سگی بدون عارضه ی خون رسانی فلپ و بدون اختلال حسی و حرکتی، نیاز به عمل دوم را هم مرتفع می کند.
Background and Aim: Trauma، burn، neoplastic resections، congenital lesions and etc. cause scalp defects. Full thickness involvement or bone exposure needs coverage with vascularized tissues or flap. Repairing with local flaps causes dog ears. This problem is more prevalent in the base of the transposition scalp flaps. Dog-ear in trunk or extremities can be repaired in the same surgery but in scalp due to possibility of pedicle injury، correction of dog-ear is postponed to second stage. This article explains a new technique to repair dog-ear of scalp flap in the first surgery without injury to neurovascular plexus of the flap.
Materials and Methods: This retrospective study consisted of 16 male patients with scalp defects. The dog-ear of the scalp flaps was corrected by this technique. At first the skin and subcutaneous layers were removed. Galea and neurovascular plexus were preserved، next galea was plicated under the flap and skin defect was repaired.
Results: The mean age of patients was 40 years. The mean size of defects was 190 cm. No complication or necrosis was detected during follow up period of at least 6 month.
Conclusion: This technique is suggested for dog-ear correction in scalp flaps without sacrifice of neurovascular bundles and in the same surgery.