چکیده:
هدف این تحقیق ارائه مدل معادلات ساختاری رابطه مهارت های ارتباطی با مهارت های مدیریتی و اثر آنها بر فرهنگ سازمانی سازمان های ورزشی می باشد. از این رو این تحقیق از نوع تحلیلی و مدل یابی می باشد که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و کارشناسان ورزشی شهر اسلام شهر تشکیل دادند. حجم جامعه آماری این پژوهش 127 نفر می باشد. 99 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق از بین جامعه آماری انتخاب شد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات فردی، مهارتهای ارتباطی، پرسشنامه مهارت های مدیریتی و پرسشنامه فرهنگ سازمانی با بود. روش آماری توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری علوم اجتماعی و لیزرل جهت بررسی روابط بین متغیرها استفاده شد. نتایج نشان میدهد که بین مهارتهای ارتباطی و مهارتهای مدیریتی و فرهنگ سازمانی ارتباط معناداری وجود دارد، ضمن اینکه خروجی نرم افزار نشاندهندة مناسب بودن برازش مدل معادلات ساختاری است. از این رو لازمة برنامهریزی صحیح در این سازمانها برای ارتقای مهارتهای ارتباطی و مهارتهای مدیریتی برای مدیران ورزشی به عنوان افراد اثر گذار در این سازمان ها ضروری است.
خلاصه ماشینی:
"از این رو به نظر میرسد نقصان در مهارتهای ارتباطی موجب کاهش احتمال موفقیت مدیر و نهایتا سازمان میشود، در همین راستا برونتو (2004) اشاره بر این دارد که ارتباطات را راهی برای تمرین مدیریت منابع انسانی و از طرفی دغدغه کلیدی در ارتقای تعهد سازمانی میداند.
نتایج این بخش از مدل با ننایج گودرزی و همکارن (1391) که توالی مهارتهای موثر بر مهارتهای مدیریتی را به ترتیب فنی، ادراکی، انسانی گزارش نموده بودند، همخوانی ندارد هر چند نمره تی متغیرهای ذکر شده بسیار به هم نزدیک میباشد اما نتایج حاکی از اولویتداشتن مهارتهای ادراکی برای تجزیه و تحلیلی موقعیتهای مختلف مدیریتی برای مدیران ورزشی جهت تصمیمسازی و تصمیمگیری منطقی نسبت به چالشهای پیش رو دارد چرا که رهبران موثر از طریق درک موقعیتهای مناسب و با ارتباطات بجا و موثر پلها را ساخته و با سخنان و عملکردشان گذشته و حال را با دیدی الهام بخش به آینده متصل میکنند.
به طور کلی با توجه به دستاوردهای سایر پژوهشگران و بویژه میزان برازش مناسبی که از ارائه مدل رابطه مهارتهای ارتباطی با مهارتهای مدیریتی و اثر آنها بر فرهنگ سازمانی سازمانهای ورزشی بدست آمد، میتوان عنوان نمود با توجه به اینکه سرمایه انسانی نسبت به سایر منابع در سازمانها نقش بسیار مهم و ویژهای را ایفا نموده و در غیاب سرمایه انسانی، سایر سرمایهها اثربخشی خود را از دست میدهند و پیمودن راههای توسعه و تعالی سازمانی و سرآمدی ناهموار و دشوار میشود."