چکیده:
مقدمه: اگرچه امروزه استفاده از تمرینات و پروتکلهای ورزشی یکی از روشهای رایج اصلاح ناهنجاری اسکولیوز است؛ لیکن تحقیقات در زمینه اثربخشی تمرینات بر کاهش اسکولیوز غیرساختاری بسیار اندک میباشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک برنامه هشت هفتهای تمرینات اصلاحی بر ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری میباشد.روش بررسی: تعداد 30 دانشجوی مرد دارای ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری کوچکتر از 20 درجه با میانگین سنی 07/1 ± 66/21 سال، وزن 41/6 ± 59/67 کیلوگرم و قد 76/5 ± 03/176 سانتیمتر بهصورت هدفمند از جامعه آماری انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. آنگاه، آزمودنیهای گروه تجربی بهمدت هشت هفته در برنامه تمرینات اصلاحی شرکت کردند درحالیکه گروه کنترل به فعالیتهای روزانه و عادی خود ادامه دادند. از روش فتوگرامتری از نمای خلفی برای اندازهگیری زاویه انحنای جانبی ستون فقرات آزمودنیها استفاده شد.یافتهها: اطلاعات تحقیق با استفاده از روشهای آماری تیمستقل و زوجی بین پیشآزمون و پسآزمون مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که میانگین زاویه انحنای جانبی ستون فقرات آزمودنیهای گروه تجربی بهطور معناداری پس از شرکت در برنامه تمرینات اصلاحی کاهش یافت (001/0=p) و میزان اندازه اثر تمرینات نیز براساس شاخص استاندارد دی-کوهن مطلوب بود (81/0=ES).نتیجهگیری: باتوجه به نتایج بهدست آمده میتوان نتیجه گرفت که برنامه تمرینات اصلاحی مورد استفاده در تحقیق حاضر از اثربخشی مطلوبی در کاهش زاویه انحنای جانبی ستون فقرات افراد مبتلا به ناهنجاری اسکولیوز غیرساختاری برخوردار بوده است.
خلاصه ماشینی:
"در واقع بهنظر میرسد که تجویز تمرینات بهصورت عمومی و یا موضعی، به همراه استفاده از وسایل نامناسب اندازهگیری، عدم نظارت دقیق در اجرای برنامه تمرینی (بهدلیل انجام تمرین بهصورت گروهی)، مدت زمان ناکافی برنامه تمرینی (زیر هشت هفته)، تأکید صرف بر بهبود قدرت عضلات ضعیف و همچنین عدم وجود گروه کنترل، از مهمترین دلایل پایین بودن میزان اثربخشی تمرین بوده و نتایج تحقیقات گذشته را تحت تأثیر قرار داده است.
همچنین بهنظر میرسد رعایت مدت زمان مناسب برنامه تمرینی (هشت هفته)، نظارت مستقیم و مستمر بر صحت اجرای تمرینات به طور انفرادی، استفاده از روش اندازهگیری دارای اعتبار و تکرارپذیری بالا در ارزیابی زاویه اسکولیوز، استفاده از گروه کنترل و در نهایت گزارش اندازه اثر تمرینات، استناد به نتایج تحقیق حاضر را با اطمینان بیشتری ممکن میسازد.
نتیجهگیری بر اساس نتایج تحقیق حاضر نتیجهگیری میگردد که با طراحی یک برنامه تمرینی اصولی و منطقی بر مبنای نیازهای افراد مبتلا به اسکولیوز غیرساختاری از جمله بهبود تحرکپذیری مفصلی و بازیابی تعادل عضلانی در نواحی تنه و ستون مهره از طریق تمرینات کششی، تحرکبخشی و مقاومتی با تأکید بر استقامت عضلانی و همچنین بهبود ثبات مرکزی بدن میتوان شاهد اثربخشی مطلوبی در کاهش زاویه اسکولیوز بود.
, Effect of 8 Weeks Regular Corrective Exercise on Spinal Columns Deformities in Girl StudentsJournal of Isfahan Medical School 2010.
The comparison of a 10-week local and comprehensive corrective exercises programs effects on postural thoracic kyphosis deformity [Ph. D."