چکیده:
مشارکت اجتماعی عنصری کلیدی در توسعه است و اعتماد اجتماعی یکی از مهمترین عواملی است که بستر مشارکت اجتماعی را فراهم میکند. هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی در بین شهروندان شهر نورآباد است. جامعهی آماری تحقیق عبارت است از کلیهی افراد 16 سال به بالای شهر نورآباد که بر اساس سرشماری 1385، 20800 نفر است. حجم نمونه 356 نفر است که با استفاده از فرمول کوکران بدست آمده است. در این پژوهش از روش نمونهگیری خوشهای تصادفی استفاده شده است، به صورتی که ابتدا شهر نورآباد بر اساس ویژگیهای اجتماعی و اقتصادی به پنج خوشه تقسیم و سپس نمونهها به روش تصادفی از هر خوشه انتخاب شدند. روش تحقیق پیمایشی و برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامهی محقق ساخته استفاده شده است. چهارچوب نظری تحقیق نظریهی سرمایهی اجتماعی پاتنام، اینگلهارت، کلمن و زتومپکا است. برای تحلیل دادهها و آزمون فرضیههای تحقیق از آزمون t دو نمونهای مستقل، آزمون واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی (پیرسون) و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان میدهد بین متغیرهای اعتماد فردی، اعتماد نهادی، جنس و مشارکت اجتماعی رابطهی مثبت معنادار وجود دارد. بیشترین میزان مشارکت مربوط به مردان و شاغلین است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان میدهد که اعتمادی نهادی و جنس بیشترین میزان تأثیر را بر مشارکت اجتماعی دارد.
خلاصه ماشینی:
"بررسی رابطهی اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی در بین شهروندان نورآباد دلفان (استان لرستان) محمدتقی سبزهای1 پرویز رحیمی2 تاریخ دریافت: 21/ 10/ 1391 تاریخ پذیرش: 04/ 03/ 1392 چکیده کلید واژهها: مقدمه و طرح مسأله مشارکت اجتماعی فعالیتهای ارادی است که از طریق آنها اعضای جامعه در امور محل زندگی شرکت میکنند و به صورت مستقیم و غیرمستقیم در شکل دادن به حیات اجتماعی خود سهیم میشوند.
اعتماد تعمیم یافته: این اعتماد، داشتن حسن ظن نسبت به افراد جامعه جدای از تعلق آنها به گروههای قومی و قبیلهای تعریف شده است که با 10 شاخص ترکیبی اندازهگیری شده است: قابلیت اعتماد داشتن (میزان اعتماد به غریبهها، اعتماد به صرفهجویی مردم در زمان کمبود)، رکگویی، اطمینان (اطمینان به مشارکت در امور مالی با دیگران، اطمینان به قول و قرار شفاهی دیگران)، امنیت (نگرانی از تردد شبانه بستگان در محلههای شهر)، ریا و تزویر (رواج ریا و تزویر در بین مردم)، پایبندی به قول و قرار، عدم صداقت(وجود پروندههای زیاد در دادسراها ناشی از عدمصداقت)، درستکار و بیپیله و شیله بودن، امانتداری (برگرداندن اشیاء گمشده از سوی دیگران، برگرداندن قرض از سوی دوستان)، محتاط بودن (ترس از دیگران به دلیل داشتن تجربیات منفی، نیاز اعتماد کردن به زمان، تجربه و امتحان.
نتایج به دست آمده در جدول شمارهی 4 نشان میدهد که رابطهی معناداری بین اعتماد بینفردی و مشارکت اجتماعی وجود دارد.
374 فرضیهی شمارهی سه: به نظر میرسد بین اعتماد نهادی و مشارکت اجتماعی در شهر نورآباد رابطه معناداری وجود دارد.
359 فرضیهی شمارهی چهار: به نظر میرسد بین متغیرهای زمینهای (سن، تحصیلات ، جنس ، وضع تأهل، مسکن، درآمد و وضعیت شغلی) و مشارکت اجتماعی رابطهی معناداری وجود دارد."