چکیده:
نظریة منطق گفتگویی باختین به بررسی زمینههای ایجاد گفتگو و چندصدایی در متون میپردازد. مطابق دیدگاه باختین، از آنجا که گفتگومندی در ذات یک اثر هنری نهفته است، در این مقاله، فضای گفتگویی حاکم بر مجموعة اشعار قیصر امینپور به عنوان یک شاعر برجستة معاصر مورد توجه قرار گرفته است. حیات شعری قیصر امینپور به سالهای 1386ـ1357 برمیگردد و اندیشة حاکم بر اشعار او، سه دورة مختلف آرمانگرایی، سرخوردگی و درونگرایی را در بر میگیرد که در هر دوره، بنا بر مفاهیم و مضامین به کار رفته در اشعار وی، زبان و بیان ویژهای به کار گرفته شده است. در این مقاله، اشعار دورههای مختلف حیات شعری قیصر امینپور با روشی توصیفی ـ تحلیلی و با رویکردی ویژه به نظریة منطق گفتگویی میخائیل باختین مورد تحلیل قرار گرفته است تا دگردیسیهای ایجاد شده در حوزة زبان و گفتار بررسی شود. دستاورد پژوهش حاکی از آن است که قیصر امینپور شاعری گفتگوگراست و برای ایجاد فضایی گفتگویی در اشعار خود از تمهیدات و شگردهای مربوط به منطق گفتگویی، از جمله دیگرصدایی، گفتار دوسویه، بینامتنیت، گزارههای خطابی و کرونوتوپ بهره برده است. روش به کارگیری تمهیدات گفتگویی در شعر امینپور نیز تابع دگرگونیهایی است که در دورههای مختلف حیات شعری او، بر زبان و اندیشة وی حاکم بوده است.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله سعی شده است فضای گفتگویی حاکم بر اشعار ایـن سه دوره از حیات شعری قیصر امین پور با استفاده از نظریـۀ منطـق مکالمـۀ میخائیـل بـاختین مورد بررسی قرار بگیرد تا به پرسش های زیر پاسخ داده شود: ١ـ آیا اشعار قیصر امین پور از ویژگیهای منطق گفتگویی برخوردار است ؟ ٢ـ قیصر امین پور از چه شگردهایی برای ایجاد گفتگو در اشعارش سود جسته است ؟ ٣ـ بر فضای گفتگویی ادوار مختلف حیات شعری قیصر امین پـور چـه تغییرهـایی اعمـال شـده است ؟ ٢ـ پیشینۀ پژوهش تا آنجا که بررسی شد، اشعار قیصر امین پـور تـاکنون بـا اسـتفاده از نظریـۀ منطـق مکالمـۀ میخائیل باختین مورد تحلیل قرار نگرفته است ، اما برخی پژوهشگران از جنبه های مختلـف بـه بررسی اشعار این شاعر برجستۀ معاصر پرداخته اند و به قابلیت های زبانی و ادبـی شـعر قیصـر و دگردیسیهای ایجاد شده در سه دوره از حیات شعری او اشاره داشتند که از جملـۀ مهـم تـرین این پژوهش ها، میتوان از موارد زیر نام برد: ـ محمود فتوحی رودمعجنی در مقالۀ «سه صدا، سه رنگ ، سه سبک در شعر قیصر امین پور» به بررسی تمایزهای زبانی، بلاغی، و اندیشه ای در سه دوره از حیـات شـعری قیصـر امـین پـور پرداخته است (ر.
گرچه تاکنون در هیچ یـک از پـژوهش هـایی که در زمینـۀ منطـق گفتگـویی بـاختینی صـورت گرفتـه ، بـه خاصـیت بینـامتنی و گفتگـویی آرایه هایی از این دست اشاره نشده است ، اما در ایـن مقالـه سـعی شـده اسـت ، در کنـار دیگـر زمینه های ایجاد منطق مکالمه در شعر قیصر امین پور، بر بسترسازی مناسب قیصر برای گفتگـو با استفاده از این دو شگرد ادبی تأکید شود و قابلیت های ایـن بهـره گیـری ادبـی بـرای افـزایش تعامل متن با سایر متون نمایانده شود."