چکیده:
هدف از این پژوهش ، بررسی مقایسه ای نقش عوامل جامعه پذیری در مشارکت سیاسی جوانـان و نوجوانان است . این مطالعه به روش کمی (پیمایش ) و با استفاده از پرسش نامـه انجـام شـده و جامعـه آماری آن شامل نوجوانان و جوانان شهر شیراز می باشد. حجم نمونه ، با استفاده از جدول لین ، با سـطح اطمینان ٩٥% و پایایی سه درصد، ٨٨٨ نفر برآورد گردید. یافته های پژوهش نشان می دهـد کـه میـزان مشارکت سیاسی در میان دختران و پسران و همچنین بین جوانان و نوجوانان تفاوت معناداری بـا یـک دیگر ندارند. همچنین از بین عوامل جامعه پذیری، مشارکت سیاسی دوستان و والدین بیشترین ارتبـاط را با مشارکت سیاسی جوانان داشته و مشارکت سیاسی دوستان و والدین ، رسانه ها و فـن آوری هـای جدید و جو باز کلاس بیشترین ارتباط را با مشارکت سیاسی نوجوانان دارد. همچنین ،در مورد دختـران و پسران نوجوان، مولفه های جامعه پذیری که بیشترین قدرت تبیین کنندگی را برای مشارکت سیاسـی شان دارند، متفاوت بوده، اما در مورد دختران و پسران جوان این تفاوت ملاحظه نگردید.
خلاصه ماشینی:
حال با توجه به این مـوارد، سـوالی کـه در ایـن مقالـه مطرح است این است که عوامل جامعه پذیری (خانواده، مدرسه ، دوستان، رسانه هـا) چـه ارتبـاطی بـا مشارکت سیاسی دارند؟ تاثیر کدام یک در دوران نوجوانی و کدامیک در دوره جـوانی بیـشتر یـا کمتـر است ؟ همچنین کدام عامل در مشارکت سیاسی دختـران و کـدام عامـل در مـشارکت سیاسـی پـسران بیشتر یا کمتر دخیل است ؟ و کدامیک از عوامل ارتباط قوی تـری بـا ابعـاد ذهنـی و عملـی مـشارکت سیاسی دارند؟ بنابراین هدف کلی انجام این پژوهش «بررسی مقایسه ای رابطه عوامل جامعـه پـذیری و مـشارکت سیاسی جوانان و نوجوانان شیراز» است .
جدول ٣- آزمون T مقایسه تفاوت میانگین مشارکت سیاسی در گروههای جوان و نوجوان متغیر پاسخگویان تعداد میانگین نمره z T معناداری مشارکت سیاسی نوجوانان 240 0/00192 0/036 0/971 جوانان 481 -0/00095 در ادامه ، رابطه بین هر یک از عوامل جامعه پذیری(شامل میزان مـشارکت والـدین ، سـبک تربیتـی خانواده(اقناعی و استبدادی)، میزان مشارکت دوستان، متغیرهـای مربـوط بـه مدرسـه (جـو اسـتبدادی مدرسه ، جو باز کلاس) و میزان استفاده از رسانه هـا و میـزان مـشارکت سیاسـی جوانـان و نوجوانـان مورد آزمون قرار گرفته است .