چکیده:
فضای سیاسی و اقتصادی و حتی مسائل اجتماعی و فرهنگی هر کشور تا حد زیادی متأثر از ایدئولوژی سیاسی حاکم بر آن کشور است. گردشگری به عنوان پدیده ای اجتماعی ـ اقتصادی متأثر از عوامل گوناگونی است که در این میان، ایدئولوژی سیاسی تأثیر بسزایی دارد. رکود یا رونق این صنعت در هر کشور تا حدود زیادی به ایدئولوژی سیاسی بستگی دارد. مسئله تحقیق این است که ایدئولوژی سیاسی ایران چه تأثیری بر صنعت گردشگری در ایران داشته است و چرا ایران به عنوان کشوری با جاذبه های متعدد طبیعی و تاریخی ـ فرهنگی سهم قابل توجهی در جذب گردشگر بینالمللی ندارد. روش انجام تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی و تحلیل محتوا (برنامه های پنج ساله توسعه، سند چشم انداز ایران در افق 1404) بوده است. داده های مورد نیاز تحقیق از نهادهای مرتبط ملی (مرکز آمار ایران، مجلس شورای اسلامی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) و نهادهای بینالمللی (سازمان گردشگری جهانی، شورای جهانی گردشگری و سفر، موسسه هنلی و همکاران) اخذ شده است و با رقبای منطقهای و قطبهای گردشگری پیرامون ایران (ترکیه، دبی و مصر) مقایسه شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که ایدئولوژی سیاسی حاکم بر ایران، بازار جذب گردشگر را به گردشگری زیارتی و تا حدودی به گردشگری تاریخی محدود کرده است و مانع توسعه گردشگری ساحلی و اکوتوریسم به عنوان پیشروترین بخش گردشگری در جهان شده است. همچنین نگاه ایدئولوژیکی و امنیت محور حکومت ایران به صنعت گردشگری باعث شده است که این صنعت بیشتر جنبه داخلی و مصرف داخلی پیدا کند و ایران را از منافع ارزی و بین المللی این صنعت کمتر منتفع کند.
Tourism has become a popular global leisure activity and is the world’s fastest growing industry. Today, tourism is a major source of income for many countries, and affects the economy of both the source and host countries, in some cases being of vital importance. International tourist arrivals surpassed the milestone of 1 billion tourists globally for the first time in 2012 and International tourism receipts grew to US$1.07 trillion in 2013. In this industry, Marine and coastal tourism has been the fastest growing in the world. This large market is not equal among world countries. Development of tourism in the countries depends to different factors that the most important is political ideology. The political-economical atmosphere and even social and cultural aspects a country impress from state’s political ideology. The tourism as a social-economical phenomenon a lot of is affected from the political ideology. Stagnancy or strenuous this industry a lot of depends on to it. Iran is one of the oldest world civilization and countries. Iran is vast country and the landscapes of Iran are diverse. Iran has diverse climates and more than 2700 kilometers beach. So, this country has a lot of touristic attractions. But, Iran does not have fit rank in attracting international tourist and receipts in region and world. The problem of research is that what has affected Iran’s political ideology on its tourism industry. Why Iran has not any notable contribution from the world market of tourism, although it has a lot of environments and historical-cultural attractions.
خلاصه ماشینی:
٨٠ درصد گردشگران وارد شده به اسپانیا به عنوان دومین قطب 1 World Tourism Organization (WTO) 2 Gross Domestic Product (GDP) 3 The International Ecotourism Society (TIES) and Center on Ecotourism and Sustainable Development (CESD) 4 Coastal Tourism 5 European Commission 6 INRA Europe 7 Ward 8 Bridge گردشگری جهان ، به سواحل دریای مدیترانه (کاتالونیا، والنسیا و اندلوسیا) و دو گروه جزایر اقیانوس اطلس (قناری و بالیاری ) رفته اند (آگوئلو٢٠٠٧،١: ٣٢٧).
در این نگاه ، گردشگری به ویژه گردشگری بین المللی در درجه اول ، یک مقوله اقتصادی و یک فرصت اقتصادی است که میتواند به توسعه اقتصادی، کسب درآمدهای ارزی، تنوع بخشی به درآمدهای ارزی کشور، اشتغال زایی، افزایش و توزیع ثروت ، توسعه زیرساخت های ملی و محلی و گسترش شبکه حمل و نقل کمک شایانی کند و در درجات بعد یک مسأله فرهنگی و سیاسی است که میتواند به 1 Kim 2 Cautionary Platform تبادل و تعامل فرهنگی، گسترش صلح ، گسترش امنیت ، افزایش مقبولیت سیاسی حکومت و کشور در جهان منجر شود.
سوال اصلی تحقیق این است که ایدئولوژی سیاسی ایران چه تأثیری بر صنعت گردشگری بین المللی در ایران داشته است ؟ این پژوهش بر مبنای شاخص های «میزان گردشگر وارد شده به داخل کشور»، «کسب درآمد ارزی از گردشگری»، «نسبت درآمد ارزی گردشگری به تولید ناخالص داخلی»، «تعداد ملیت هایی (کشورها) که برای ورود به کشور نیاز به روادید ندارند» و مقایسه آنها در میان کشورهای و رقبای اصلی ایران در منطقه و خاورمیانه انجام شده است .