چکیده:
مفهوم «امنیت انرژی» در سالهای اخیر به یکی از مفاهیم مهم و بحثبرانگیز در روابط بینالملل و اقتصاد انرژی تبدیل شده است. ادبیات این مفهوم بیشتر در اروپا توسعه یافته است؛ زیرا کشورهای اروپایی بخش مهم نیازهای انرژی خود را از راه واردات تامین میکنند. از این جهت روسیه که یکی از مهمترین تامینکنندگان انرژی اتحادیة اروپا بهشمار میرود، از اهرم انرژی برای نزدیکی بیشتر به اروپا استفاده میکند. در این راستا یکی از هدفهای مهم اتحادیة اروپا، کاهش وابستگی به روسیه در زمینة انرژی و یافتن مسیرهای جایگزین است که تاکنون این تلاشهای اروپا نتوانسته موفقیت چندانی به همراه داشته باشد. سوال اصلی که در این نوشتار میتوان مطرح کرد این است که روابط روسیه با کشورهای اروپایی با چه فرصتهایی روبهرو است. فرضیة اصلی ما این است که راهبرد انرژی روسیه همواره در این جهت بوده که روسیه را بهعنوان یک امپراتوری نفتی که میتواند نقشی ژئوپلیتیک در عرصة انرژی ایفا کند، مطرح کنند و تلاش میکند تا از منابع انرژی روسیه و نیز انحصار خطوط لوله، جهت تامین منافع خود در منطقة اوراسیا و بهویژه در روابط با اتحادیة اروپا برای وابستگی بیشتر بهخود استفاده کند.
The concept of energy security has been changed into one of the key and controversial concepts in international relations and energy economy in the recent years. The literature of this concept has more developed in Europe. Because، European countries supply their major needs by imports. Hence، Russia which is one of the main suppliers of EuropeUnionenergy uses leveraging energy for closer to Europe. In this regard، one of the main purposes of Europe Union is to decrease dependency to Russia in the field of energy and finding alternative ways that these Europe attemptshas been unable to obtains successfully so-far. The main question of this study is that: in this regard relationship with Europe countries،Russia is faced with what opportunities? The main hypothesis: the strategy of Russia energy constantly is that، matters Russia as an oil empire that is able to play geopolitical about energy and tries to use Russian energy supplies and pipeline monopoly for supplying its interests in Eurasia especially in the relation with Europe Union for more dependency to itself.
خلاصه ماشینی:
"فرضیة اصلی ما ایـن اسـت که راهبرد انرژی روسیه همواره در این جهت بوده که روسیه را به عنوان یک امپراتوری نفتـی کـه می تواند نقشی ژئوپلیتیک در عرصة انرژی ایفا کند، مطرح کنند و تلاش می کند تا از منابع انـرژی روسیه و نیز انحصار خطوط لوله ، جهت تأمین منافع خود در منطقة اوراسیا و به ویـژه در روابـط بـا اتحادیة اروپا برای وابستگی بیشتر به خود استفاده کند .
com مقدمه اتحادیة اروپا با ٢٧ عضو هم اکنون بزرگ ترین واردکنندة انـرژی در جهـان اسـت و براسـاس پیش بینی های به عمل آمده ، وابستگی این اتحادیه به واردات نفت خام و گاز طبیعی به شکل مداوم روبه افزایش است .
نـرخ رشـد چـشم گیـر مصرف جهانی انرژی های فسیلی (نفت وگاز)، روند روبه کاهش ذخـایر داخلـی نفـت وگـاز اتحادیة اروپا، ظهور بازارهای جدید خرید انرژی در شرق آسیا مانند چین و هند، وجـود هـلال بی ثباتی و ناامنی پایدار در خاورمیانه به عنوان کانون اصلی ذخایر و صدور انـرژی در جهـان و سرانجام موقعیت کاملا ممتاز روسیه در برخورداری از ذخایر غنی نفت وگاز با داشتن بـیش از یک پنجم ذخایر نفت وگاز جهانی ، همه سبب شده اند تا نه تنها اتحادیة اروپا نتوانـد از وابـستگی چشم گیر خود به واردات نفت وگاز از روسیه بکاهد، بلکه نیاز این اتحادیه به انرژی نفت وگاز روسیه دست کم تا چشم انداز ٢٠٣٠ از سیر صعودی پیدا کند."