چکیده:
چکیده این مقاله که به ارزیابی اثربخشی برنامه درسی کارآفرینی دانشگاه آزاد اسلامی میپردازد، درصد است تا میزان اثربخشی درس کارآفرینی را در دانشگاه آزاد اسلامی در ابعاد محتوا و دستیابی به هدف، روش تدریس، روش ارزشیابی، توانایی مدرسان، تحریک انگیزهها؛ پرورش ویژگیها و قابلیتها و همچنین آموزش مهارتهای کارآفرینی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه مورد بررسی قرار دهد. طرح آن از نوع توصیفی بوده که بهروش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه تحقیق را کلیه اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تشکیل میدهد که از میان آنها به ترتیب تعداد 108 و 1043 نفر بهصورت تصادفی و با روش خوشهای انتخاب و اطلاعات موردنیاز نیز از طریق دو پرسشنامه گردآوری گردید. نهایتا دادههای بهدست آمده با استفاده از آزمون t؛ کای اسکوئر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برخی از یافتههای آن به شرح زیر میباشد: برنامه درسی کارآفرینی دانشگاه آزاد اسلامی از دیدگاه اساتید و دانشجویان آن دانشگاه و در مولفههای محتوا و دستیابی به هدف، روش تدریس، روش ارزشیابی، توانایی مدرسان، تحریک انگیزههای کارآفرینانه دانشجویان، پرورش ویژگیهای کارآفرینانه دانشجویان و همچنین آموزش مهارتهای اساسی به دانشجویان جهت راهاندازی کسب و کارهای کارآفرینانه بهصورت اثربخش عمل کرده است. ضمنا نتایج نشان میدهد که در همه ابعاد یاد شده به جز در دو بعد محتوا و دستیابی به هدف و همچنین بعد روش تدریس دو گروه دیدگاه یکسانی داشتهاند.
خلاصه ماشینی:
, (Ph. D) چکيده اين مقاله که به ارزيابي اثربخشي برنامه درسي کارآفريني Abstract: This paper evaluates theدانشگاه آزاد اسلامي مي پردازد، درصد است تا ميزان اثربخشي درس effectiveness of the entrepreneurship curriculumکارآفريني را در دانشگاه آزاد اسلامي در ابعاد محتوا و دستيابي به in Islamic Azad University, to the effectivenessهدف ، روش تدريس ، روش ارزشيابي ، توانايي مدرسان ، تحريک of entrepreneurship courses in Islamic AzadUniversity in achieving the goal of content, انگيزه ها؛ پرورش ويژگي ها و قابليت ها و هم چنين آموزش مهارت - ,teaching methods, assessment methodsهاي کارآفريني از ديدگاه اساتيد و دانشجويان دانشگاه مورد بررسي teaching ability, stimulate motivation, educationقرار دهد.
Carayannis etal 143 اطلاعات مهارت آموزان استان همدان قبل و بعد از ارائه دوره هاي آموزش کارآفريني تفاوت معني داري وجود دارد، هم چنين نشان داد که سن و تحصيلات مهارت آموزان بر اثربخشي دوره - هاي آموزشي تاثير معني داري دارد؛ طباطبائي و روايي (١٣٨٩) دريافتند که آموزش هاي آماده - سازي شغلي و کارآفرينانه از جنبه توانمندسازي شهروندان تهراني اثربخشي بالايي دارند؛ عارفي ، فتحي واجارگاه و نساج (١٣٨٩) نشان دادند که برنامه درسي کارآفريني شاخه کار و دانش آموزش متوسطه از بعد دست يابي به اهداف و افزايش اطلاعات و مهارت هاي کارآفريني در هنرجويان اثربخش عمل کرده ، اما ميانگين روش هاي تدريس مورد استفاده در کلاس درس کمتر از حداقل ميانگين است که براي آن درنظر گرفته شده ، هم چنين آن ها دريافتند که روش هاي ارزشيابي درس کارآفريني با روش پيشنهاد شده مطابقت دارد؛ مجلل و همکاران (١٣٩٠) نشان دادند که برنامه درسي کارآفريني دانشگاه آزاد اسلامي واحد بناب از کيفيت مطلوبي برخوردار نيست و توانايي تربيت کارآفرينان خلاق ، مبتکر و توانا را ندارد؛ غلام پور و گليج (١٣٩١) نشان دادند که حداقل يک زوج از رتبه هاي ميانگين اثرگذار ابعاد مختلف متغيرهاي تحريک انگيزه ها، پرورش ويژگي ها و آموزش مهارت ها تفاوت معني داري با يکديگر دارند.