چکیده:
این پژوهش، با هدف بررسی معنای زندگی در زوجین رضایتمند و ارائه الگوی معنای زندگی رضایت بخش، انجام گرفت. جامعه آماری زوجین رضایتمند تهرانی بودند که از بین آنان، 8 زوج از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. طول مدت زندگی مشترک زوجین منتخب، کمتر از 15 سال و حداقل دارای یک فرزند بودند. پژوهش با بهره گیری از روش های کیفی انجام و برای دستیابی به داده ها، از مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. در مرحله اول، هریک از زوجین به تنهایی و در مرحله بعد، در کنار هم، مورد مصاحبه قرار گرفتند. میانگین مدت زمان مصاحبه های فردی، 60 و مصاحبه های مشترک، 30 دقیقه بود. برای تحلیل اطلاعات حاصل از مصاحبه، از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته ها، ضمن معرفی مولفه های معنای زندگی فردی، معنای ازدواج و معنای زندگی مشترک زوجین، نشان داد همخوانی معنایی، همکاری در ساخت معنای مشترک و توانایی مذاکره در زوجین وجود دارد.
This research which aims at investigating the meaning of the life of the spouses enjoying material satisfaction، provides a pattern of the meaning of satisfactory life based on its findings. The statistical community includes satisfied couples from Tehran، among whom eight couples were chosen by purposeful sampling. The married life period of the selected spouses is less than 15 years and they have at least one child. The research used qualitative methods and semi-structured interviews were conducted in order to collect the data. In the first stage، each spouse was interviewed alone and in the next stage، the two were simultaneously interviewed. On average the interviews with either lasted 60 minutes and the interviews with both spouses 30 minutes. To analyze the data obtained from the interviews، the open، axial and selective codification is used in the research. In addition to identifying the constituents of the meaning of individual life، meaning of marriage and meaning of the marital life of spouses، the findings show that such characteristics like; semantic consistency، cooperation in conveying the common meaning and ability are shared by the spouses.
خلاصه ماشینی:
")، افق دید گسترده در خصوص ازدواج (رشد، تربیت فرزند)، باورهای منطقی در مورد عشق و رابطه زناشویی (عدم تحمیل عقاید خود به همسر، استنادهای مثبت به رفتارهای یکدیگر، مراقبت از رابطه زناشویی)، اولویت دادن به همسر پس از آغاز زندگی زناشویی و اولویت قرار دادن نیازهای همسر نسبت به سایرین، ساماندهی مجدد برقراری ارتباط با والدین (محترمانه و در عین حال بعد از ارتباط زوجی)، پذیرش مسئولیت ها و نقش های زناشویی، تأکید زنان و مردان بر نقش برابر زوجین در روابط زناشویی، تأکید زنان بر بالا بودن جایگاه مرد در زندگی، مشارکت در تصمیم گیری، صداقت و میل به گفت وگو و مذاکره، تمایل به پیگیری اهداف خانوادگی، ایجاد فضای آرام در خانه و امیدواری به آینده زندگی زناشویی، به عنوان مؤلفه های معنای ازدواج و زندگی مشترک، شناسایی شد.
جدول شماره 2: مؤلفه های معنایی زندگی در زوجین رضایتمند زناشویی در یک نگاه معانی مؤلفه ها زنان مردان معنای زندگی فردی ارتباط با خدا خداباوری توکل به خدا عبادت باور به زندگی اخروی خداباوری توکل به خدا عبادت باور به زندگی اخروی به عنوان تولد دوباره ارتباط با خود خودآگاهی بخشش انعطاف پذیری امیدواری صداقت هدفمندی زندگی خویشتن داری خودآگاهی امیدواری صداقت هدفمندی زندگی خویشتن داری ارتباط با دیگران عشق و ابراز محبت اعتماد مسئولیت پذیری همدلی عشق و ابراز محبت اعتماد همدلی ارتباط با جهان سعی در حفظ طبیعت علاقه و احترام به طبیعت باور به اینکه طبیعت، مخلوق خداست علاقه و احترام به طبیعت معنای ازدواج اهداف ازدواج حمایت دو جانبه حمایت دو جانبه موقعیت ازدواج رابطة خاص رابطه نیازمند مراقبت رابطة خاص رابطه نیازمند مراقبت دوام ازدواج رابطه مستمر رابطه مستمر ماهیت ازدواج تعهد اجتماعی بلوغ تعهد اجتماعی بلوغ ساختار روابط وجود هرم نقش تصمیم گیری مشارکتی وجود هرم نقش تصمیم گیری مشارکتی معنای زندگی مشترک فضای ارتباط زناشویی آرامش آرامش محور ارتباط زناشویی صداقت صداقت افق ارتباط زناشویی رشد تربیت فرزند رشد تربیت فرزند بحث و نتیجه گیری ازدواج در همه جوامع بشری، رسم مقدسی است."