چکیده:
سابقه و هدف: عفونت‌های بیمارستانی با منشأ باکتریال به‌عنوان یکی از خطرناک‌ترین تهدیدها برای سلامت جهانی محسوب می‌شوند. در این بین، آسینتوباکتر بومانی، مهم‌ترین علت ابتلای افراد بستری به خصوص در بخش آی‌سی‌یو می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی حضور آنتی‌بادی سرمی علیه این باکتری در بیماران مبتلا و شفا یافته، کارکنان آی‌سی‌یو و افراد سالم بود. مواد و روش‌ها: در این بررسی، 70 نمونه‌ی خون از بیمارستان‌های لاله و مسیح دانشوری در سه گروه بیماران بستری در آی‌سی‌یو با کشت خلط مثبت آسینتوباکتر، کارکنان آی‌سی‌یو و افراد سالم غیرمرتبط با عفونت‌های بیمارستانی، جمع‌آوری شد. ایزوله‌های باکتریایی تهیه ‌شده از این بیمارستان‌ها کشت و تشخیص آسینتوباکتر بومانی با استفاده از تکنیک PCR بر اساس حضور ژن OXA-51 تأیید شده و ذخیره گردیدند. نمونه‌ها با لیزات باکتریایی ایزوله شده با آزمایش دات بلات در 4 رقت سرمی مورد سنجش قرار گرفت و حضور آنتی‌بادی علیه آسینتوباکتر بومانی در آنها توسط الایزا مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج ایمونوبلاتینگ نشان داد که 8 مورد از گروه پرستار و 8 مورد از گروه بیمار، دارای آنتی‌بادی علیه آسینتو باکتر بومانی در رقت 50/1 از سرم بودند و تمامی گروه کنترل از نظر سطح آنتی‌بادی، منفی بودند. در تست الایزا، دامنه‌ی cut off توسط screening افراد سالم غیرمرتبط با عفونت‌های بیمارستانی تعیین گردید و 19 مورد از گروه پرستار و 9 مورد از گروه بیمار در رقت 50/1 سرم و غلظت 5/0 میکروگرم در میکرولیتر آنتی‌ژن دارای تیتر مثبت از آنتی‌بادی بودند. تمامی نمونه‌های افراد سالم، منفی بودند. نتیجه‌گیری: با تعیین سطح آنتی‌بادی سرمی می‌توان در پیش‌آگهی این عفونت بیمارستانی بهره جست. همچنین از نتایج این بررسی به‌ کمک تست‌های مولکولی، به شاخص آنتی‌ژنیک باکتری آسینتوباکتر بومانی دست‌ یافت که دیدگاه روشنی در تهیه‌ی واکسن و ایمن‌سازی غیرفعال، پیش روی می‌گذارد.