چکیده:
مقدمه: استاتین ها و فعالیت ورزشی هر دو دارای اثرات سودمندی در پیشگیری از بیماری های قلبی- عروقی هستند. با این حال، مصرف طولانی مدت داروهای استاتینی به ویژه در دوزهای بالا دارای اثرات جانبی نامطلوبی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ترکیبی تمرین استقامتی و سه دوز داروی آتورواستاتین بر تغییر شکل ساختاری قلب پس از انفارکتوس میوکارد در موش های صحرایی نر صورت گرفته است. مواد و روش ها: 75 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار ( با وزن 250-210 گرم) به طور تصادفی به 9 گروه کنترل کاذب (شم)، کنترل، تمرین استقامتی، آتورواستاتین (5، 10 و 15 میلی گرم/کیلوگرم) و تمرین + آتورواستاتین (5، 10 و 15 میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. انفارکتوس میوکارد به وسیله تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین (mg/kg 150) در دو روز متوالی القاء شد. مداخله دارویی و تمرین استقامتی 2 روز پس از انفارکتوس میوکارد شروع و به مدت 4 هفته ادامه یافت. جهت بررسی آسیب نکروزی و میزان بافت فیبروزی به ترتیب از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و تری کرم ماسون استفاده شد.
نتایج: ترکیب تمرین استقامتی و دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین باعث کاهش معنی دار میزان آسیب نکروزی و بافت فیبروزی در مقایسه با گروه کنترل گردید (01/0>P). تمرین ورزشی استقامتی به تنهایی تغییر معنی داری در میزان آسیب نکروزی ایجاد نکرد اما باعث افزایش معنی دار بافت فیبروزی (001/0>P) در مقایسه با گروه کنترل گردید. دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین به تنهایی باعث کاهش معنی دار میزان آسیب نکروزی در مقایسه با گروه کنترل گردید (001/0>P)، اما اختلاف بین این گروه ها و گروه کنترل از نظر میزان بافت فیبروزی تنها در دوز 15 میلی گرم/کیلوگرم از لحاظ آماری معنی دار بود (001/0>P).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ترکیب تمرین استقامتی و دوزهای مختلف داروی آتورواستاتین در بهبود شاخص های آسیب قلبی ناشی از انفارکتوس میوکارد موثرتر از تمرین و دارو به تنهایی می باشد. با این حال، استفاده از تمرین استقامتی در کنار درمان دارویی نمی تواند باعث کاهش دوز مصرفی آتورواستاتین گردد.
Introduction: Statins and exercise have beneficial effects in preventing cardiovascular diseases. However، prolonged use of statins particularly at high doses has unpleasant side effects. This study aimed to investigate the combined effect of endurance training and three doses of Atorvastatin on cardiac remodeling after myocardial infarction in male rats.
Methods: 75 male wistar rats (weighing 210-250g) were randomly divided to 9 groups. Sham، control، endurance training، Atorvastatin (5، 10 and 15 mg/kg)، and exercise plus Atorvastatin (5، 10 and 15 mg/kg): Myocardial infarction was induced by subcutaneous injection of isoprenaline (150 mg/kg) in two consecutive days. Drug and training intervention was initiated 2 days after infarction and continued for 4 weeks. In order to assess the necrosis lesion and fibrosis tissue، hematoxylin & eosin and masson trichrome staining were used respectively.
Results: The combination of endurance training and various doses of Atorvastatin significantly reduced the amount of necrosis and fibrosis tissue compared with the control group (P<0.01). Endurance exercise training alone did not cause significant changes in the extent of necrosis damage، but significantly increased fibrosis tissue compared with the control group (P<0.001). Various doses of Atorvastatin alone significantly reduced necrosis damage (P<0.001)، but the difference between these groups and the control group in terms of fibrous tissue was statistically significant only at dose of 15 mg/kg (P<0.001).
Conclusion: The results of this study showed that the combination of training and various doses of Atorvastatin are more effective in improving of tissue damage caused by myocardial infarction than exercise and Atorvastatin alone. However، the use of endurance training with medical therapy can not reduce the dose of Atorvastatin.