چکیده:
مقاله حاضر، نتایج 16دوره پیمایش فصلی با ابزار پرسشنامه است که از پاییز 1389 تا تابستان 1393، بهطور مستمر با مشارکت حدود 900 تشکل اقتصادی سراسر کشور اجرا شده است. در این مطالعه از تشکلهای اقتصادی خواسته میشد ارزیابی خود را از مؤلفههای محیط کسب وکار در ایران، ارائه کنند. نتایج این مطالعه نشان میدهد مشکل اصلی اداره بنگاهها در ایران از نظر تشکلهای اقتصادی، مسائل زیرساختی نظیر راه و برق نیست، بلکه مسائل نهادی و نرمافزاری است نظیر تأمین مالی تولید و نیز تضمینهای حقوق مالکیت. تشکلهای اقتصادی سراسر کشور که در این مجموعه پیمایشها مشارکت کردهاند، مجموعا محیط کسبوکار ایران را در دوره مورد بررسی بدتر از متوسط (04/6 از 10) ارزیابی کردهاند. ارزیابی تشکلهای بخش صنعت و معدن بدتر از متوسط (15/6) و ارزیابی تشکلهای بخش کشاورزی نسبتا بهتر از متوسط (95/5) بوده است. در این شانزده دور پیمایش فصلی مجموعا، بدترین ارزیابی را تشکلهای اقتصادی استان همدان و بهترین ارزیابی را تشکلهای اقتصادی استان گیلان ارائه کردهاند.
The results of 16 seasonally surveys about business environment in Iran shows that economic organizations nationwide has evaluate the 22 factors of the business environment in the studied period، worse than the middle (5.5 of 10) is 6.04. In the meantime، economic organizations، industry and mining sector worse than other organizations (6.15) and economic organizations in the agricultural sector is relatively better than other organizations (5.95) have evaluated the components of business environment. The quarterly survey of financial institutions across the country were asked to evaluate the factors affecting the businesses in which almost run out of control firms، managers are present. The results of these 16 surveys shows that the main problem of Iranian producers، other issues such as roads and electricity infrastructure، but also institutional issues and software development، such as the inefficiency of the banking system in financing the plans and the lack of guarantees of property rights.
خلاصه ماشینی:
4. World Bank-ease of Doing Business Report این مقاله ، نتیجه شانزده دوره پیمایش مستمر فصـلی بـا مشـارکت بـیش از ٩٠٠ تشـکل اقتصادی در سراسر کشور برای استخراج ادراک و ارزیابی آنها از «مؤلفه هـای ملـی محـیط کسب وکار» در ایران است .
در منابع و کتاب های مدیریت ، عمدتا محیط کسب وکار برای یـک بنگاه بررسی می شود، اما تعریف ارائه شده در ابتدای این مقالـه ، تعریفـی در سـطح منطقـه ای ، رشته کاری ونیز ملی است ومجموعه مؤلفه های برون زای مؤثر در اداره همه بنگاه هـای فعـال در ایران طی سال های ١٣٨٩ تا ١٣٩٣ را دربرمی گیرد.
جدول ٥، میانگین ارزیـابی تشـکل هـای اقتصـادی مشـارکت کننـده در ١٦پیمـایش فصلی از مؤلفه های محیط کسب وکار در ایران طی پاییز ١٣٨٩ تـا تابسـتان ١٣٩٣ را بـه طـور کلی و نیز به تفکیک بخش های اقتصادی به ترتیب بدترین تـا بهتـرین مؤلفـه ارزیـابی شـده ، نشان میدهد.
نوسانات میانگین کل ارزیابی تشکل های مشارکت کننده در ١٦فصل (رجوع شود به تصویر صفحه) نمودار ٢، میـانگین ارزیـابی تشـکل هـای اقتصـادی مشـارکت کننـده در ایـن مجموعـه پیمایش های فصلی ازمؤلفه های محـیط کسـب وکـار در ایـران طـی پـاییز ١٣٨٩ تـا تابسـتان ١٣٩٣ به تفکیک استان ها را نشان میدهد.
تغییرات پرنوسان ترین مؤلفه هاطی ١٦فصل ارزیابی توسط تشکل های مشارکت کننده (رجوع شود به تصویر صفحه) جدول ٦، میانگین ارزیابی تشکل های اقتصادی استانی مشـارکت کننـده از مؤلفـه هـای محیط کسب وکار در ایران طی پاییز ١٣٨٩ تا تابستان ١٣٩٣ به تفکیک بخش های اقتصـادی را نشان میدهد.