چکیده:
در این مقاله، یک مدل ریاضی مبتنی بر برنامهریزی عدد صحیح آمیخته برای مساله زمانبندی جریان کارگاهی انعطافپذیر با ماشین های موازی نامرتبط و زمانهای راهاندازی وابسته به توالی با هدف کمینهسازی مجموع زودکرد و دیرکرد، ارائه شده است. به علت پیچیدگی این مساله، برای حل مسائل با ابعاد بزرگ، از الگوریتمهای فراابتکاری استفاده شده است؛ در این پژوهش یک الگوریتم مبتنی بر شبیهسازی تبرید و الگوریتم دیگری مبتنی بر بهینهسازی ذرات ارائه شده است، و برای تنظیم پارامترهای الگوریتمهای پیشنهادی از روش طراحی آزمایشهای تاگوچی استفاده شده است. برای تحلیل عملکرد الگوریتمهای حل، چهلویک مسالة نمونه با ابعاد مختلف طراحی، و هرکدام ده مرتبه اجرا شده است. با توجه به تحلیل نتایج آزمایشهای محاسباتی زمان حل الگوریتم مبتنی بر بهینهسازی ذرات کمتر بوده است، ولی کیفیت جواب حاصل از الگوریتم مبتنی بر شبیهسازی تبرید بهتر از الگوریتم مبتنی بر بهینهسازی ذرات بوده است؛ به طور متوسط میزان درصد انحراف نسبی، نتایج آزمایشهای محاسباتی الگوریتم مبتنی بر بهینهسازی ذرات 4.4 درصد، و الگوریتم مبتنی بر شبیهسازی 2.3 درصد بوده است.
خلاصه ماشینی:
"در این نوشتار یک مسأله خاص از مسائل جریان کارگاهی انعطافپذیر با زمانهای راهاندازی وابسته به توالی، ماشینهای غیرمرتبط و تابع هدف مجموع زودکرد و دیرکرد بررسی میشود، و ساختار آن به شرح ذیل است: در بخش دوم مسأله زمانبندی جریان کارگاهی انعطافپذیر با زمانهای آمادهسازی وابسته به توالی تشریح میشود سپس در بخش سوم روش تحقیق و مدلسازی مسأله ارائه شده است که برای حل مسألة مورد نظر الگوریتمهای مبتنی بر شبیهسازی تبرید و بهینهسازی انبوه ذرات ارئه میشود و در بخش چهارم نتایج محاسباتی الگوریتمهای ارئه شده، گزارش میشود.
1- تشریح مسأله زمانبندی جریان کارگاهی انعطافپذیر با زمانهای آمادهسازی وابسته به توالی 2- در این پژوهش مسألة زمانبندی در یک سیستم جریان تولید کارگاهی انعطافپذیر بررسی میشود که در آن هر مرحله حداقل یک ماشین قرار دارد و به صورت موازی هستند و کارها در دو مرحله پردازش میشوند؛ زمانهای آمادهسازی، وابسته به توالی است، و بعد از اتمام پردازش هر کار در هرمرحله و شروع کار بعدی در نظر گرفته میشود که وابسته است به ترتیب این دو کار و ماشینی که پردازش روی آن انجام میشود.
در این پژوهش برای تحلیل مناسب مسأله یک مدل برنامهریزی عدد صحیح آمیخته ارائه میشود که با توجه به پیچیدگی محاسباتی آن، برای حل مسائل نمونه با ابعاد بزرگ، باید از روشهای ابتکاری/ فراابتکاری استفاده کرد؛ به همین علت در این پژوهش برای حل مسألة زمانبندی از الگوریتمهای فراابتکاری مبتنی بر بهینهسازی انبوه ذرات و شبیهسازی تبرید استفاده شده است."