خلاصه ماشینی:
"در مورد طریقه به قتل رساندن،بیشترین فراوانی در مورد ضربه سخت بود که 25%با چاقو بوده و 61%آتش زدن،01%شلیک کردن و 5%مسموم کردن بوده و 4%پرتاب از بلندی و 2%هم زدن بوده است،اما یکی از سؤالاتی که از محکومین و یا متهمین به همسرکشی شد،در مورد حضور فرزندان در هنگام حادثه بود پاسخی که دادند به این قرار بود،16% حضور فرزندان را در زمان حادثه تأیید کردند،93%فرزندانشان حضو نداشتند،76%موارد زن و شوه تصادفا این کار را کرده بودند و علی رغم میل باطنیشان دست به انجام چنین کاری زده بودند،اما حوادثی بعد از قتل رخ داده که 64%مردان با انتقال همسر خود به بیمارستان سعی در نجات وی داشتند،62%خود را به پلیس معرفی کرده بودند و تنها 4%جسد را با خونسردی پنهان کرده بودند،و اما در مورد زنان،7%خود را به پلیس معرفی کرده بودند 63%همسرشان با به بیمارستان منتقل و سعی در نجات او داشتند،03%بسیار ترسیده و گریخته بودند و 72%با خونسردی جسد را مخفی کرده بودند زنان پس از محکومیت تمام تلاششان این بود که از اولیاء دم رضایت بگیرند و هرگز اقرر به قتل نمیکردند سؤال دیگری که مطرح شد در مورد زمینه ارتکاب جرم بود 17%زنان با تبانی شخص ثالث،شوهر خود را کشته بودند که در مقایسه با مردان 12%برابر میباشد.
در 86%موارد خانواده متهم چه زن،چه مرد از وقوع قتل به دست همسر شرمسار بودند اما متهم را طرد نکرده بودند و با گرفتن وکیل و یا با مراجعه به دادگستری و یا نگهداری فرزندان او را حمایت می کردند اما 91%کل گروه متهم را طرد کرده بودند و با خانواده مقتول همراهی میکردند،این بررسی نشان میدهد که این رفتار در زمانی بود که خانواده به این نتیجه رسیده بودند که متهم به همسرش خیانت کرده و با شخص ثالث او را کشته است."