چکیده:
کدهای اخلاقی اهدا و انتقال خون به عنوان سندی فراملی هنجارهایی ایجابی و سلبی را با هدف تبیین حقوق و تکالیف داوطلبان اهدای خون ، مراکز انتقال خون و بیماران نیازمند مقرر داشته است . میتوان مدعی شد رعایت این هنجارها اولا هرچه بیشتر سلامت خون و فرآورده های اهدایی را تضمین میکند؛ ثانیا به تداوم اهدای خون از سوی افراد و تقویت انگیزش آن ها کمک خواهد کرد؛ ثالثا حقوق اهداکنندگان و دریافت کنندگان خون را از آغاز فرآیند غربالگری تا تزریق خون یا فرآورده مربوط تضمین و از نقض آن ها جلوگیری خواهد کرد. این سند همچنین با تدارک یک نظام اخلاقی مشترک، مبنایی را برای مواجهه با چالش های اخلاقی مرتبط با طب انتقال خون و اتخاذ تصمیم و راه حلی درخور به دست داده است .
The Ethical Code of Blood Donation and Transfusion as a transnational
document have provided for affirmative and negative norms aiming at
the explanation of the rights and duties of volunteers of blood
donation, centers of blood transfusion and needy patients. It may be
claimed that observing those norms firstly will guarantee the safety of
donated blood and products; secondly, will help the continuance of
blood donation by the people and enhance their motives; and thirdly,
will guarantee the rights of blood donors and receivers from the outset
of the screening process up to the blood injection and the related
product and will prevent from their violations. This document has,
also by providing for a common ethical system presented a basis for
encountering ethical challenges related to the medicine of blood
transfusion and taking decision and a proper solution. In this paper,
we will seek to describe and analyze the mentioned norms within a
legal framework and discuss on its bases.
The writers of this paper believe that blood transfusion, due to its
particular nature and requirements, needs a proportionate legal and
compensatory regime within Iran too, like certain countries specially
the US. We will also deal with the explanation of this situation and
claim as it may be proper in the present paper.
خلاصه ماشینی:
با نظر به موضوع این نوشتار، به لحاظ تاریخی تصویب و ترویج کدهای اخلاقی اهدا و انتقال خون را بایست حاصل تعامل سازمان بهداشت جهانی و انجمن بین المللی انتقال خون و بازتاب نگرانیهای رو به افزایشی دانست که به واسطه ورود برخی انگیزش های مبتنی بر نفع مادی و در نتیجه تمرکز بر تأمین و تولید هرچه بیشتر خون و فرآورده های آن ، سلامت و ایمنی اهداکنندگان و دریافت کنندگان این محصول حیاتی را در معرض تهدید قرار میداد.
، ص ٢) اگر در این سند فراملی بر اهدای داوطلبانه و بدون چشم داشت مادی ١٣تصریح شده است ، آگاهانه تلاش شده از انگیزه هایی که میتواند فرد داوطلب را از کمک مؤثر در فرآیند غربالگری ١٤و شناسایی عوامل ریسک بازدارد، دوری شود، چه در صورت اجبار در اهدا و یا وجود انگیزه های مادی، اصالت با رفع منبع اجبار و تحصیل انگیزه مورد نظر است و نه کمک به تأمین خون سالم برای نیازمندان .
این الزام ناظر به تعهدی است که فرد داوطلب را در صورت وجود احتمال خطر، از اهدای خون بازمیدارد و از همین روی، ضروری است آموزش های مؤثر و قابل استفاده در خصوص مخاطرات متنوع انتقال خون برای داوطلبان اهدا در نظر گرفته شود.
به هر روی، ملاحظه ای که در تمامی موازین یادشده برای رعایت حق های اخلاقی ـ حقوقی اهداکنندگان باید در نظر داشت ارتباط تام آن با آموزش کارکنان انتقال خون و درک اهمیت این موازین چه به لحاظ ارزشی و چه کارکردی است .