چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش گفتار شخصی بر کارکرد اجرایی دانش آموزان پسر ٩ تا ١١ ساله با نارسایی توجه و عادی ، در شهر اصفهان بود. روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمونـپس آزمون با گروههای کنترل بود. روش نمونه گیری دو مرحله ای بود. نمونه نهایی شامل ٢٠ پسر با نارسایی توجه (١٠ کودک گروه آزمایش و ١٠ کودک گروه کنترل اول) و ٩ کودک عادی در گروه کنترل دوم بود. ابزارهای به کار رفته عبارت بودند از مقیاس خزانه لغات تصویری بریتانیا٥، فرم کوتاه آزمون هوش وکسلر برای کودکان (ویسک -آر٦) و خرده آزمون برج از آزمون عصب روانشناختی نپسی ٧ . به منظور بررسی گفتار شخصی کودکان، از آن ها حین حل خرده آزمون برج فیلمبرداری شد و فیلم ها توسط سه کدگذار مورد تحلیل محتوا قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که کودکان با نارسایی توجه به طور معناداری خطاهای بیشتری را نسبت به گروه کنترل اول و دوم داشتند؛ در حالیکه هم در گروه آزمایش و هم در گروه کنترل دوم (که هر دو آموزش دریافت کرده بودند) میزان گفتار شخصی به طور معناداری در مقایسه با گروه کنترل اول که آموزش دریافت نکرده بود، افزایش یافت . با توجه به یافته پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که گرچه آموزش گفتار شخصی ، میزان گفتار شخصی کودکان با نارسایی توجه را افزایش می دهد اما این افزایش لزوما باعث افزایش کارکرد کودکان نمی شود، بلکه امکان دارد در مورد تکالیف دشوار نتیجه معکوس بدهد.
خلاصه ماشینی:
واژگان کلیدی: آموزش گفتار شخصی ، کارکرد اجرایی ، گفتار شخصی ، دانش آموزان، با نارسایی توجه مقدمه ویگوتسکی (١٩٨٦/١٩٣٤؛ به نقل از استاد و آسکلند، ٢٠٠٨) فرض کرد که گفتار شخصی (خودگویی هایی که توسط کودکان در موقعیت های گوناگون به کار می رود و دیگران را مورد خطاب قرار نمی دهد) توانایی کودکان برای برنامه ریزی کردن ، راهنمایی کردن و زیر نظر گرفتن فعالیت های هدفمند را نشان می دهد.
Kohlberg ,Yaeger, & Hjertholm بررسی قرار دادهاند، مانند رابطه آن با کارکرد در تکلیف (برک، ١٩٨٦؛ به نقل از استاد و آسکلند، ٢٠٠٨ ؛ فرنیهاگ و فریدلی ١، ٢٠٠٥؛ وینسلر، دیاز و مونترو٢، ١٩٩٧)؛ تأثیرات تکلیف و شرایط تکلیف بر گفتار شخصی (فوسون ٣، ١٩٧٩؛ به نقل از استاد و آسکلند، ٢٠٠٨؛ وینسلر و دیاز، ١٩٩٥؛ وینسلر، کارلتون ٤ و باری ٥، ٢٠٠٠)؛ کاربرد گفتار شخصی در رفتار، یادگیری و یا مشکلات توجه (برک و لانداو٦، ١٩٩٣؛ به نقل از استاد و آسکلند، ٢٠٠٨ ؛ استاد و سورنسون، ٢٠٠٧؛ وینسلر، ١٩٩٨ ؛ وینسلر، آبار، فدر، شون و روبیو٧، ٢٠٠٧)؛ و گفتارهای مرتبط با تکلیف با خود در حین فرایند حل مسئله (وینسلر، فدر، وای ، مانفرا٨، ٢٠٠٦).
بنابراین نقش تأثیر آموزش گفتار شخصی در افزایش کارکردهای اجرایی و خودتنظیمی کودکان با نارسایی توجه ـبیش فعالی مورد توجه بسیاری از پژوهش گران قرار گرفته است .
Visual and auditory attention performance in hyperactive children: Competence or compliance, Journal of Abnormal Child Psychology, 14, 411-424.