چکیده:
مقایسه وبررسی میزان تاثیرگذاری دو روش گروه درمانی وجودی و هنردرمانی بر اضبراب هستی شناسانه . روش: تعداد ٣٦ زن هنرمند در دو گروه مداخله و یک گروه کنترل به صورت جایگزینی تصادفی قرار گرفتند. گروه های آزمایشی دو مداخله متفاوت را طی ١٠ جلسه هفتگی دریافت نمودند. هر سه گروه با آزمون اضبراب گود و گود قبل و بعد از مداخلت مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از کوواریانس تک متغییره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که در هردو گروه درمان هستی شناسانه و هنردرمانی نسبت به گروه کنترل اضبراب هستی گرایانه ببور معناداری کاهش یافته است)٠/٩٥(. ولی اثربخشی دو گروه مداخله از نظر آماری تفاوت معنادار نداشته است. بنابراین می توان به این نتیجه رسید که گروه درمانی هستی شناسانه و هنردرمانی به یک میزان در درمان اضبراب وجودی موثرند
خلاصه ماشینی:
در حال حاضر روش های درمانی مختلفی برای مقابله با اضبراب مورد استفاده قرار می گیرد)٢٠١١، Sadok &Kaplan ( و تقسیم بندی های متفاوتی نیز برای آن ارائه شده است )٢٠١٤,Yalom(.
این نوع مشاوره و روان درمانی توسط گروهی از متخصصین حوزة درمان و آسیب شناسی روانی از جمله مدارد باس ١ و لودویک بینزوانگر 2 در اروپا و رولومی ٣ و ایروین یالوم در آمریکا، که معتقد به فلسفه اگزیستانسیال به عنوان مبانی تئوریک درمان هستند و خود را مقید به روش های خاص و محدودی درعملکرد بالینی نمی دانند به تدریج شکل گرفته است )١٩٧٣,Milon,٢٠١٠,Corsini(.
/69 درون گروهها 925/91 22 43/31 کل 959/95 23 مقایسه نمرات دو گروه وجودی و هنردرمانی در پس آزمون ) ٠١٦=F( نیز تفاوت معناداری بین آنها نشان نمی دهد)٠/٦٩( نتیجه هدف اصلی پژوهش حاضر پاسخ دادن به این سؤال بود که آیا دو روش درمان وجودی و هنردرمانی از طریق مجسمه سازی باعث کاهش سبح اضبراب هستی شناسانه آزمودنی های هنرمند می شوند یا خیر و نیز اینکه آیا این در روش مداخله روان درمانی از حیث میزان کاهش بر اضبراب وجودی آزمودنی ها با یکدیگر تفاوت معناداری دارند یا خیر.
(2011) Effect of group art therapy on interpersonal relation skills of momen with chronic mental disorder, ,Journal of mental health principal, vol 3 ,p222-229.
(2012)Effectiveness of existential analysis group therapy on increasing problem solving skills,Scientific journal of Kurdistan University of Medical Sciences, vol 17,p 60-71 th Kaplan,H.