چکیده:
رویههای مدیریت منابع انسانی که بیشترین تاثیر را بر عملکرد سازمانها داشتهاند، با عنوان «رویههای عملکرد بالا» معرفی شدهاند. از سویی محققان، خروجیهای منابع انسانی را بهعنوان واسطهای بین رویههای مدیریت منابع انسانی و عملکرد سازمان مورد توجه قرار دادهاند. در پژوهش حاضر، سه هدف مورد توجه قرار گرفته است که عبارتند از: 1- بررسی تاثیر رویههای عملکرد بالا بر عملکرد سازمان 2- بررسی تاثیر رویههای یادشده بر خروجیهای منابع انسانی3- بررسی تاثیر خروجیهای منابع انسانی بر عملکرد سازمان.بهمنظور انجام پژوهش حاضر، سازمانهای جهاد کشاورزی در سطح استان اصفهان مورد پژوهش قرار گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه بوده و از تحلیل همبستگی، رگرسیون خطی ساده و رگرسیون چندگانه برای تحلیل دادهها استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر مثبت رویههای عملکرد بالا و خروجیهای مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان میباشد. اما میان رویههای مدیریت منابع انسانی و خروجیهای منابع انسانی در این سازمانها رابطهی معناداری تشخیص داده نشد
خلاصه ماشینی:
چو و همکاران 3 (2006) پنج رویهی مدیریت منابع انسانی را که سازمانهای با عملکرد بالا از آنها High Performance Practices Pffeffer Cho et al استفاده کرده بودند، چنین معرفی میکنند: ایجاد سیستم اندازهگیری «نرخ بازگشت سرمایه گذاری» برای منابع استخدام شده اندازهگیری روایی آزمونهای قبل از استخدام، انجام مصاحبههای استاندارد و ساختارمند، آزمونهای هوش و اطلاعات سابقهی زندگی افراد.
رویههایی که در بیشتر تحقیقات مورد توجه قرار گرفتهاند عبارتند از: سطح بالای کار تیمی، پرداختهای مربوط به عملکرد، تصمیمگیریهای نامتمرکز، رویههای جامع استخدام و انتخاب کارکنان، آموزشهای گسترده، درگیرشدن کارکنان در سازمان و ارتباطات داخلی، فرصتهای شغلی داخلی و شرح شغلهای جامع (جونز و رایت 5 ، 1992؛ آرتور 6 ، 1994؛ پففر، 1994؛ جکسون و اسکولر 7 ، 1995؛ مک دافی 8 ، 1995؛ مارچینتون 9 ، 1995؛ میلگرام 10 و روبرت، 1995؛ دلری و دوتی، 1996؛ بکر و هوسلید 11 ، 1998؛ پففر، 1998؛ Fey et al Data et al Ghebregiogis & Karsten Zheng et al Jones & Wright Arthur Jackson & Schuler Mc Duffie Marchinton Milgrom Becker & Huselid ویسنر و مک دونالد 1 ، 2001؛ بون و همکاران 2 ، 2002؛ گست و همکاران 3 ؛ 2003، میچی و شیهان 4 ، 2005، کوک و همکاران 5 ، 2006) پژوهشهای دلانی و هوسلید (1996)، پففر (1998) و لیو و همکاران(2007) نشان میدهد که رویههای آموزش، امنیت شغلی و جبران خدمات جزو رویههای کاری عملکرد بالای مدیریت منابع انسانی بهشمار میروند و بر بیشتر شاخصهای عملکردی سازمان اثر میگذارند.