چکیده:
فن آوری اطلاعات به عنوان یک فن آوری جدید موقعیت ها و بستر های بسیار زیادی را برای یادگیری فراهم کرده است و به عنوان وسیله و ابزاری مهم برای تسهیل یادگیری در یادگیری مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده از فن آوری های نوین اطلاعات توان بالقوه فراوانی را در آموزش مبتنی بر فن آوری بوجود آورده اند که بهره گیری از آنها در فرایند یاد دهی – یادگیری بسیار تاثیر گذار میباشد. هدف از این مقاله بررسی نقش های فن آوریهای نوین اطلاعاتی و تاثیر آن بر میزان یادگیری بوده است .یافته های حاصل از این تحقیق که با روش کتابخانه ای گردآوری شده نشان داده که در آموزش بر اساس فناوری اطلاعات محدودیت های مکانی و زمانی از بین رفته و آموزش را در همه جا و در هر زمان برقرار است . آموزش با استفاده از این فرصت بر اساس توانایی تک تک فرا گیران بوده و بدلیل فعالیت ، تشریک مساعی، خود گردانی فراگیر و پیوستگی بین موضوعات درسی، یادگیری بهتر اتفاق می افتد.
خلاصه ماشینی:
فن آوري هاي نوين اطلاعاتي و يادگيري موثر فراگيران محمد خوب چهره (دانشجوي دکتري مديريت آموزشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نيشابور) دکتر تورج صادقي (عضو هيات علمي دانشکده علوم انساني دانشگاه آزاد اسلامي واحد نيشابور) چکيده فن آوري اطلاعات به عنوان يک فن آوري جديد موقعيت ها و بستر هاي بسيار زيادي را براي يادگيري فراهم کرده است و به عنوان وسيله و ابزاري مهم براي تسهيل يادگيري در يادگيري مورد استفاده قرار مي گيرد.
فن آوري اطلاعات و ارتباطات ١ اين ادعا و بلکه توان را دارد که طي يک برنامه مدون و با تغيير در ساختار و روش هاي آموزش از هزينه ها بکاهد و کيفيت را افزايش دهد و محصولات نظامهاي آموزشي را با نياز هاي جامعه هماهنگ و منطبق نمايد و در جهت کاربردي نمودن آموزش قدم بردارد (صالحي اميري و حيدري زاده،١٣٨٦).
فن آوري اطلاعات و ارتباطات يکي از عوامل تغيير در کلاس هاي درس است و نقـش و تـأثير آن در توسعه دانش و ايجاد تسهيل و تسريع در امر يادگيري در عصر حاضر امـري انکار ناپـذير اسـت ( سليمانپور،١٣٨٩).
همچنين نوآوري در روش هاي تدريس و استفاده از فن آوري اطلاعات در مدارس موجب توسعه يادگيري مشارکتي دانش آموزان، تقويت روحيه جستجوگري، پژوهش ، کاربردي نمودن آموزش، فراهم نمودن زمينه آموزش و يادگيري مادام العمر خواهد شد.
فـن آوري اطلاعات ميتواند علوم را جالب تر، صحيح تر و مناسب تر سازد، امکان بيشتري بـراي مشاهده، بحث و تجزيه و تحليل فراهم آورد، فرصت هاي بيشتري را بـراي برقـراري ارتبـاط و همکاري مهيا سازد، به عنوان ابزار، استقلال بيشتري در تحقيقات علمـي بـه دانـش آمـوزان بدهـد و تأثير مثبتي روي تدريس و يادگيري محتواي آموزشي بگـذارد.