چکیده:
پرسش از فرجام و پايان سير و سفر دراز انسان در عرصه زمين و گستره تاريخ، پرسابقه، پيشينه دار و ذاتي وجود بشر است؛ به همان سان كه انسان از مبدا مي پرسد، از مقصد و پايان نيز پرسش مي كند. امروزه مسئله پايان تاريخ به گفتمان غالب در محافل و مراكز علمي، پژوهشي، رسانه هاي جمعي و حتي مراكز پژوهشي وابسته به ارگان هاي نظامي در دنياي غرب بدل شده است. اما سخن از پايان تاريخ، موضوعي نيست كه محدود به غرب باشد. در آموزه هاي آسماني _ به ويژه آيين اسلام _ با تعبيراتي چون آخرالزمان و مفاهيم ديگر به اين موضوع توجه داده شده است. اگرچه در آيات قرآن به اين موضوع تصريح نشده است، اما در بعضي آيات، تعبيراتي به كار رفته كه به آخرالزمان و پايان تاريخ اشاره دارند. برخلاف نظريات معاصر غربي، پايان تاريخ از نگاه قرآن، پاياني تسلي بخش و اميدواركننده به شمار مي رود.
روش تحقيق، آميزه اي از روش هاي نقلي، تاريخي و تحليل محتواست. بشارت به جامعه اي ويژه و پيراسته از شرك و كفر و آراسته به ايمان و بندگي و سرشار از نعمت هاي مادي به مومنان صالح در پايان تاريخ از سوي خداوند در قرآن از جمله يافته هاي پژوهش حاضر به شمار مي آيد. برابر يافته هاي تحقيق، حكومت در پايان تاريخ، حكومتي الهي و به دست افراد شايسته خواهد بود كه از سوي خداوند مامور به انجام اين مهم مي شوند.
The question of the fate and the end of the long human journey in the land is a long-standing question as the length and breadth of history، inherent in human existence. In the same way that man asks about the origin of the creation، the question of his destination and the end of times is the question. Today، the question of the end of history and times has become a dominant discourse in academic centers، research، media and even research centers affiliated with the military authorities in the West. Speaking of the end of history; however، is not a matter confined to the West. In the divine teachings of Islam، attention has been given to this issue، especially with explanations of the Apocalypse and other related concepts. Although this issue has not been specifically mentioned in the Quran، but in some verses، explanations are used to refer to the apocalypse and the end of times. Unlike Western contemporary ideas، the end of times، from the Quranic perspective، is a comforting and encouraging final.
The research method was a combination of traditional methods، historical and content analysis methodology. The findings of this study shows that a kind of special evangelism in which society is refined from idolatry and blasphemy، and adorned with faith and obedience، and is full of material blessings to the righteous believers. At the end of Times، according to interpretations from the Quran، the believers will be blessed with endowments، as findings of this study، as also a world government brings God's rule to the Earth and appoints the righteous people، worthy of the Lord، in power and they are commanded by God to do this.
خلاصه ماشینی:
"وفی حدیث أبی داوود و الترمذی عن ثوبان قال رسول الله صلی الله علیه و سلم: إن الله زوی لی الأرض فرأیت مشارقها و مغاربها و أن أمتی سیبلغ ملکها ما زوی لی منها؛ (ابنعاشور، بیتا: ج17، 118) و اگر مراد از «الارض» زمین دنیا باشد، یعنی سرنوشت آن به دست بندگان صالح باشد، این آیه وعدۀ به مؤمنان است که سرزمینی را که در آن آزار دیدند به ارث خواهند برد و آن سرزمین، مکه و اطراف آن است.
آلوسی نیز با استناد به آیۀ 55 سورۀ نور و حدیث یاد شده به این معنا اشاره و گفته است: و إن قلنا بأن جمیع ذلک یکون فی حوزة المؤمنین أیام المهدی رضی الله تعالی عنه و نزول عیسی( فلا حاجة إلی ما ذکر؛ (آلوسی، 1415: ج9، 98) و اگر بگوییم همۀ این رخدادها _ فرمانروایی سراسری مؤمنان _ در عصر ظهور مهدی( و نزول عیسی( محقق خواهد شد، نیازی به این تفسیر نیست.
براین اساس در اندیشه شیعی این رخداد تاریخی در دوره تاریخی خاصی که در متون دینی تعبیر به آخرالزمان شده است ظهور خواهد یافت؛ اما در دیدگاه اهلسنت دوره مشخصی تعیین نشده، گاهی آن را به زمان ظهور اسلام در حجاز و گاهی به عصر صحابه و زمانی دیگر به امت اسلامی بدون اشاره به جزئیات آن تطبیق دادهاند که از تشتت و سر در گمی حکایت میکند؛ بهخلاف آن، بالندگی و پویایی بهترین دستاورد دیدگاه شیعه است که روح امید را در کالبد جامعه دمیده و آیندهای سرشار از امید را نوید میدهد."