چکیده:
تاريخ، چيزي جز انعكاس درگيري پايدار و بي امان حق و باطل نيست. رويارويي طرفداران اين دو از سپيده دم تاريخ به طور پيوسته و در ميدان هاي گوناگون حيات، جريان داشته و پيروزي و شكست دست به دست گرديده است. نوشتار حاضر در پي پاسخ به اين پرسش كهن بشر به نگارش برآمده است كه پيروزمندان و وارثان زمين چه كساني خواهند بود و وعده استخلاف و وراثت در چه مقطعي از زمان تحقق مي يابد؟
در اين پژوهش _ كه به روش تفسير تطبيقي به تتبع در آيات توارث و مراجعه به ديدگاه هاي مفسران فريقين مي پردازد _ نگارنده نتيجه مي گيرد كه برخي صاحب نظران، وعده توارث را منطبق با سبب نزول آيه و منحصر در مصاديق خاص تفسير كرده اند و برخي ديگر، آيات مربوطه را مشتمل بر يك سنت حتمي و فراگير الهي دانسته اند كه در هر منازعه ميان متقين و غيرمتقين در طول تاريخ مصاديق متعددي دارد و مصداق اتم و اكمل آن در عصر ظهور حضرت مهدي(عج) محقق خواهد شد. نقد و بررسي هر دو ديدگاه و در نهايت، تقويت ديدگاه دوم، رسالت اين مقاله به شمار مي آيد.
History is nothing but a reflection of the sustained and relentless conflict between right and wrong. The confrontation continuously flows between supporters of the two from dawn of history and in different fields of life. This article is written in response to the human age-old question that who will be the victor and the heirs of the earth? In this study in which the comparative method of interpretation is used، the author concludes that some experts believe that the promised inheritance happens in accordance with the unique revelation and interpreted in certain instances. And others، maintain that the relevant verses entail a certain tradition which have many examples of conflict in history between the pious and non- pious And true and perfect applicable in the evening reappearance of Imam Mahdi (peace be upon him) will be achieved. of this article is to encourage second opinions. Review of both comments and reinforcing the second view is my aim.
خلاصه ماشینی:
"وی درباره تحقق این وعده الهی نسبت به جوامع غیر مسلمین بر این نظر است که اگر امتی به خدا و پیامبر گرامی اسلام( ایمان نداشته باشد ولی بقیه اعمال صالحی را که خدا خطاب به مسلمین نموده انجام دهد آثار خاص آن اعمال در مورد آنها محقق خواهد شد؛ اما چون به خدا و رسولش اعتقاد ندارند از کفالت و تأیید خدا به دورند و خدا دشمنان را از آنها دور نمیکند و آنها را به مقتضای اعمالشان وامیگذارد، همانند تسلط اورپاییان بر کشورهایشان و گسترش آبادی و صلاح و امنیت در ممالک آنها و نیز غلبه و سیطره قوم آشوریان مشرک بر قوم بنیاسرائیل فاسد مذکور در آیات 5-4 سوره اسراء (ابنعاشور، بیتا: ج18، 228-229).
تردیدی نیست که پیامبر( و برخی از اصحاب خاصش از حیث ایمان از همه مسلمانان تمامی اعصار برتر بودند، ولی چرا سه موعود به نحو کامل همانطوری که در حکومت حضرت مهدی( محقق میشود در زمان پیامبر( عملی نشد؟ میتوان در پاسخ گفت که درست است که پیامبر( و برخی از اصحاب خاص ایشان در بالاترین مرتبه ایمان بودهاند، ولی در آیه سخن از حاکمیت و جانشینی چند نفر خاص نیست، بلکه خدا این وعده را به امت اسلامی داده است و طبیعی است که اغلب مسلمانان صدر اسلام چندان از ویژگی ایمان که در آن شرکی نباشد برخوردار نبودند و همچنین از عمل صالح."