چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی فرض تاثیر مشکلات ارتباطی در ارتکاب جرم علیه اشخاص، بزهکاران 12 تا 18 سالة مرکز اصلاح و تربیت شهر کرمان را مطالعه کرده است. در پژوهش حاضر، که با استفاده از دو روش پیمایش پرسشنامة مشکلات بینفردی (IIP) و الکسیتیمیا (TAS) و آزمایش انجام شد، مشکلات ارتباطی 130 نوجوان بزهکار حاضر در مرکز را بهصورت تمامشماری تحت بررسی قرار داد. با توجه به تفاوت معنادار میانگین نمرههای مشکلات ارتباطی کسانی که به دلیل ارتکاب جرم علیه اشخاص محکوم شدهاند در مقایسه با محکومان دیگر پژوهش وارد فاز دوم شد. در این مرحله، 30 نوجوانی که نمرة مشکلات ارتباطی آنها دستکم یک نمره بیشاز میانگین بهدست آمد، به تصادف در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش، طی دوازده جلسة یکساعته، برنامة توانمندسازی ارتباطی بینفردی (IPT) را تجربه کردند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. پساز پیگیری سه ماهه، دو گروه با یکدیگر مقایسه شدند. یافتهها حاکی از کاهش مشکلات بینشخصی (بهجز عامل گشودگی) و درمان مشکلات خلقی بلافاصله پساز اتمام درمانگری بود. در مرحلة پیگیری مشخص شد نمرة مشکلات بینفردی در کلیة مولفهها (غیر از عامل گشودگی) بهبود یافته است و مشکلات خلقی هم در هر سه مولفه (غیر از تفکر معطوف به بیرون) کاهش نشان داد. پیشنهاد میشود بهمنظور بازپروری بزهکارانی که مرتکب جرم علیه اشخاص شدهاند، درمانگری بینفردی در دستور کار مسئولان مرکز اصلاح و تربیت قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"در این فرضیه، برای بررسی تأثیر رواندرمانگری بینفردی در کاهش مشکلات ارتباطی مجرمان علیه اشخاص در دو گروه آزمایش و کنترل از آزمون تحلیل کوواریانس یکراهه استفاده شد.
نتایج تحلیل کوواریانس یکراهه در مشکلات خلقی در مرحلة پسآزمون (رجوع شود به تصویر صفحه) معناداری نتایج حاکی از این است که پساز حذف اثر پیشآزمون، بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد.
نتایج تحلیل کوواریانس یکراهه بر خردهمقیاسهای مشکلات بینفردی در مرحله پسآزمون (رجوع شود به تصویر صفحه) ارقام مندرج در جدول 7 نشان میدهد، بین گروه آزمایش و کنترل در سطح خردهمقیاسهای صراحت و مردمآمیزی، پرخاشگری، حمایتگری و مشارکت، درنظرگرفتن دیگران و وابستگی، پساز تعدیل نمرات پیشآزمون، تفاوت معناداری وجود دارد (01/0P<).
نتایج تحلیل کوواریانس یک راهه بر خرده مقیاسهای مشکلات خلقی در مرحله پسآزمون (رجوع شود به تصویر صفحه) ارقام مندرج در جدول 8 نشان میدهند بین دو گروه آزمایش و کنترل پساز تعدیل اثر پیشآزمون در هر سه خردهمقیاس الکسیتیمیا، یعنی مشکل در شناسایی احساسات، مشکل در توصیف احساسات و تفکر معطوف به بیرون، در مرحلة پسآزمون تفاوت معنادار مشاهده شد (01/0P<).
طبق یافتههای تحقیق حاضر، عدم تشخیص و تمایز بین احساسات خود و برانگیختگیهای جسمانی شدید تحت عنوان عصبانیت، مهمترین مانع کنش ارتباطی هنجارمند و عامل اصلی وقوع جرم در این گروه بهدست آمد؛ بهطوریکه مشکلات بینفردی شامل مردمستیزی، پرخاشگری، عدم مشارکت اجتماعی و درنظرنگرفتن دیگران مهمترین عوامل مؤثر بر ارتکاب جرم علیه اشخاص در بزهکاران مرکز اصلاح و تربیت شهر کرمان است.
J. (1996) Contemporary Interpersonal Theory and Research: Personality, Psychopathology, and Psychotherapy, New York: John Wiley & Sons."