چکیده:
سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در دوران جنگ سرد و نظام دو قطبی در تقابل با پیمان ورشو و سازوکارهای امنیتی - راهبردی بلوک شرق قرار داشت . این سازمان به مثابه سیستم امنیت دسته جمعی نشات گرفته از سیاستگذاریهای فراآتلانتیکی ایالات متحده امریکا در صدد کمرنگ تر کردن سطح تاثیرگذاری شوروی پیشین بود. با توجه به دکترین عملیات روانی و تاکید ویژه به اهداف راهبردی امنیتی آن در پیمان ناتو به منزله سازوکار سیاست های امنیتی فراآتلانتیکی ایالات متحده و نومحافظه کاران ، تلاش نوشتار حاضر بر آن است تا کارکرد عملیات روانی در سیاستگذاریهای جامع امنیتی ناتو را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد
خلاصه ماشینی:
"با توجه به دکترین عملیات روانی و تأکید ویژه به اهداف راهبردی امنیتی آن در پیمان ناتو به منزله سازوکار سیاست های امنیتی فراآتلانتیکی ایالات متحده و نومحافظه کاران ، تلاش نوشتار حاضر بر آن است تا کارکرد عملیات روانی در سیاستگذاریهای جامع امنیتی ناتو را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد واژگان کلیدی: مقدمه ناتو، عملیات روانی، دکترین عملیات روانی، عملیات اطلاعاتی، یازدهم سپتامبر، امریکا سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)(١) در دوران جنگ سرد و نظام دوقطبی (٢) در تقابل با پیمان ورشو و سازوکارهای امنیتی - راهبردی بلوک شرق قرار داشت .
١ در این دوران که به دوره پساجنگ سرد موسوم است ، ایالات متحده تلاش زیادی کرد تا از طریق سیاستگذاریهایی خاص ، از جمله ارتقای کارکردهای امنیتی - اطلاعاتی ناتو، علیرغم از میان رفتن پیمان ورشو، روند هژمونیک گرایی خود را بر ساختار نظام بین المللی حاکم نماید ولی به دلیل بروز برخی مقاومتها از سوی نیروها و ساختارهای طرفدار اوضاع دوران دوقطبی و نیز پیچیدگیهای قدرت رهبری جهانی،(٦) این مقطع زمانی تا رویداد یازدهم سپتامبر ٢٠٠١ به مثابه نقطه عطفی در روابط بین الملل ، به عنوان دوران گذار در نظام بین الملل مطرح میگردد.
دکترین عملیات روانی ناتو به مثابه ساختار نرم افزاری امنیتی راهبردی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی با تکیه بر محورهای تهدید، تغییر ذهنیت مخاطبان هدف ، ارائه تصویرهای معطوف حفظ وضع موجود، فریب نظامی، بهره گیری از رسانه های دیداری، شنیداری و دیداری - شنیداری توانسته است تا حد زیادی منافع هژمونیک گرایانه امریکا را تأمین نماید."