چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی تاثیر تفکیک اجزاء پایدار و ناپایدار سود در شرکت های محافظه کار و غیر محافظه کار بر ارزش مربوط بودن اطلاعات حسابداری می باشد. برای انجام این پژوهش از اطلاعات 103 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در یک دوره شش ساله از سال 1385 تا 1390 استفاده شد. برای سنجش محافظه کاری از معیار عدم تقارن زمانی شناسایی سود و برای سنجش مربوط بودن اطلاعات حسابداری به ارزش سهام از معیار قیمت سهام استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که جداسازی تفکیک پایدار و ناپایدار سود در شرکت های محافظه کار تفاوت معناداری در ارزش مربوط بودن اطلاعات حسابداری ایجاد نمی کند. اما در شرکت های غیر محافظه کار این رابطه معنادار است.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش بررسی میشود که آیا جداسازی اجزاء پایدار و ناپایدار سود در شرکت های محافظه کار و غیر محافظه کار، موجب افزایش مربوط بودن اطلاعات حسابداری خواهد شد یا خیر؟ پیشینه پژوهش بیزلند و همبرگ (٢٠١٣) در پژوهشی با عنوان «پایداری سود، شرایط اقتصادی و ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری» بیان کردند که ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری، بر سرمایه گذاری در منابع با ارزش تأثیر میگذارد، بدین صورت که محافظه کاری حسابداری موجب کاهش سرمایه گذاری میشود در نتیجه اجزاء سود ناپایدارتر میشود و این موجب میشود تا ارتباط ارزشی اطلاعات کمتر میشود اما بعد از کنترل خواص مختلف پایدار و ناپایدار اجزاء سود، این تفاوت از بین میرود.
نگاره (٤): نتایج آزمون فرضیه اول (مدل سوم ) (رجوع شود به تصویر صفحه) آزمون فرضیه دوم فرضیۀ دوم این پژوهش بیانگر آن است که "تفکیک سود به اجزاء پایدار و ناپایدار در شرکت های محافظه کار، بر افزایش مربوط بودن اطلاعات حسابداری تأثیر دارد".
نگاره (٦): نتایج آزمون فرضیه دوم (مدل سوم ) (رجوع شود به تصویر صفحه) آزمون فرضیه سوم فرضیۀ سوم این پژوهش بیانگر آن است که "تفکیک سود به اجزاء پایدار و ناپایدار در شرکت های غیرمحافظه کار، بر افزایش مربوط بودن اطلاعات حسابداری تأثیر دارد".
نگاره (٨): نتایج آزمون فرضیه سوم (مدل سوم ) (رجوع شود به تصویر صفحه) نتیجه گیری و پیشنهادات در این پژوهش تأثیر تفکیک اجزاء پایدار و ناپایدار سود در شرکت های محافظه کار و غیر محافظه کار بر ارتباط ارزشی اطلاعات حسابداری مورد بررسی قرار گرفت ."