چکیده:
زمینه و هدف: یکی از عوامل بروز صدمات ورزشی، ضعف عضلانی و یا عدم توازن نیروی عضلانی میباشد. با توجه به اینکه ورزش والیبال فعالیتی است که سرشار از پرش و فرود با یک پا می باشد، در پژوهش حاضر به مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست و دامنه حرکتی ران در والیبالیست ها و افراد غیرورزشکار پرداختیم. روش تحقیق: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقایسه ای بود. 30 زن والیبالیست با میانگین سنی 2/58±21/40 سال و 30 زن غیرورزشکار با میانگین سنی 1/13±22/63 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند. اندازه گیری قدرت عضلات توسط قدرتسنج دستی و دامنه حرکتی مفصل ران توسط انعطاف سنج لیتون انجام شد. پس از مشخص شدن طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون تی مستقل و همبسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. سطح آلفای کوچکتر مساوی 0/05 سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: در مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست پای برتر و غیربرتر، تنها در نسبت قدرت چرخشدهنده داخلی به خارجی (0/005=p) و اکستنشن به فلکشن ران (0/001= p) والیبالیست ها تفاوت معنی داری وجود داشت. از طرفی در مقایسه ی نسبت های فوق در پای برتر و غیربرتر بین گروه ها، تنها در نسبت قدرت عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی پای برتر تفاوت معنی داری مشاهده شد (0/005=p). همچنین تفاوت دامنه حرکتی پای برتر و غیربرتر، در حرکت فلکشن (0/006=p) و چرخش خارجی ران (0/026= p) والیبالیست ها معنی دار شد. در دو گروه دامنه حرکتی پای برتر کمتر از پای غیربرتر بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، ماهیت والیبال در استفاده بیشتر از پای برتر، می تواند منجر به عدم تعادل نسبت قدرت عضلات و دامنه حرکتی مفصل ران بین دو اندام شود که باعث آسیب در مفاصل اندام تحتانی میشود. بنابراین در راستای پیشگیری از عدم تعادل، به کارگیری یکسان هر دو اندام به ورزشکاران، درمانگران و مربیان توصیه می شود.
خلاصه ماشینی:
یافته ها: در مقایسه نسبت قدرت عضلات آگونیست به آنتاگونیست پای برتر و غیر برتر، تنهـا در نسبـت قـدرت چرخش دهنده داخلی به خارجی (٠٠٠٥=p) و اکستنشن به فلکشن ران (٠٠٠١=p) والیبالیست ها تفاوت معنی داری وجود داشت .
همچنین به نظر می رسد دلیل عدم تـعـادل برای پیشگیری و درمان بیشتر آسیب ها و دانستن مقادیر متوسط قدرت عضلات قرینه (پای برتر-پای غیر برتر) استفاده اختصاصـی طبیعی قدرت عضلات اطراف مفاصل ، این نسبت ها در گروه هـای از اندام برتر در هر رشته ورزشی باشد (نظری و دیگران، ٢٠١٣).
به دلیل تأثیر پذیری چرخـش خـارجـی و همچنین در مقایسـه نسـبـت قـدرت عضـلات آگـونـیـسـت بـه داخلی مفصل ران از خم بودن آن و همچنین حرکات لگن بـا دو آنتاگونیست بین گروهی تنها در نسبت قدرت عضلات چـرخـش نوار که یکی از آن ها بر روی خار خاصره ای قدامی- فوقانی، برای دهنده داخلی به خارجی پای برتر تفاوت معنی داری بین دو گروه جلوگیری از حرکات لگن و در ٢٠ سانتی متر پایین تر از چـیـن مشاهده شد (٠٠٠٥=p) که در غیرورزشکاران بیشتر بود.
Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, 33, 671-676.
Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 20, 493-501.
112 Abstract Comparison of strength ratio of agonist and antagonist muscles and hip range of motion in volleyball players and non-athletes Shima Soleimani1*,Hassan Daneshmandi2, Nahid Khoshraftar Yazdi 3 1.
Since volleyball is an activity with a lot of jumping and landing with one foot, in this study aimed to discuss the comparison of strength ratio of agonist to antagonist muscles and range of motion of the hip in volleyball players and non-athletes.