چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی سهم امیدواری و غرور ملی در پیش بینی شادکامی است. روش مطالعه حاضر از نوع همبستگی است که در سال 94-93 در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان انجام شد. بدین منظور 200 نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و پرسشنامه های شادکامی آکسفورد، امیدواری اشنایدر، و غرور ملی را پر کردند. داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون خطی تحلیل شدند. با توجه به یافته ها، متغیرهای امیدواری و غرور ملی پیش بین مثبتی برای متغیر شادکامی هستند (p<0/01). امید به آینده و ایجاد هویت فراگیر، تقویت شکل میهن دوستانه دلبستگی ملی، تقویت برون گرایی، فاصله گرفتن از خودمحوری و مخالفت با دیگران موجب افزایش شادکامی می شود. بنابراین با تقویت امیدواری، غرور ملی، و سبک های هویتی می توان بهزیستی روانی را ارتقاء بخشید.
خلاصه ماشینی:
1- Habermas 2- quiet ego 3- Bauer 4- Wayment 5- forgiveness 6- gratitude 7- compassion 8- self- interest 9- positive psychology 10- inclusive identity 11- perspective-taking 12- Leary 13- Montoya 14- Pittinsky 79 79 این هوّیت احتمال همکاری را افزایش داده و احتمال حالات خودمراقبتی را در قبال دیگران کاهش مـی دهد (مونتویا١٣ و پیتینسکی ١٤، ٢٠١١) مخصوصاً وقتی که فرد در رشد روانی با یک گروه گسترده تر از دیگران شناخته میشود.
در مجموع، نتایج پژوهش (شکری و همکاران ، ١٣٨٦) نشان داد که سبک های هوّیت و اثر غیرمستقیم آن نیز از طریق خرده مقیاس های رشد فردی ، روابط مثبت با دیگران ، هدفمندی در زندگی و پذیرش خود، از طریق پیش بینی تعهد هوّیت و بهزیستی روان شناختی دانشجویان ، عملکرد تحصیلی آنان را تبیین مینماید.
ایمان و مرادی (١٣٨٨) نشان دادند که رابطه بین دو سازه رضایت اجتماعی و هوّیت ملی با تعهد اجتماعی در سطح ٩٥ درصد اطمینان معنادار است .
دامنه پایایی پرسشنامه غرور ملی در موفقیت های ویژه از ٠/٧٢ تا ٠/٨١ بود و غرور ملی عمومی از ٠/٣٣ تا 1- Oxford Happiness Questionnaire 2- Snyder Hope Questionnaire 3- National Pride Questionnaire 4- Lopez 83 83 ٠/٧٠ در امتداد بوده است (به نقل از اسمیت و لارس، ٢٠٠١).
یافته ها نشان میدهند که از روی امیدواری و غرور ملی میتوان شادکامی را پیش بینی کرد که تا حدی با یافته های اسمیت و لارس (٢٠٠١) و شکری و همکاران (١٣٨٦) همخوان است .