چکیده:
در این نوشتار به موضوع ارزیابی سیاست پژوهی که یکی از موضوعات اساسی در حوزه سیاست پژوهی است و کمتر مورد توجه قرار گرفته، پرداخته شده است. این موضوع به شاخص ها و عوامل موثر در ارتقای سطح کیفیت نتایج سیاست پژوهی می پردازد. در این مقاله ابتدا مفهوم سیاست پژوهی و فرایند سیاست پژوهی بیان شده و سپس با استفاده از روش تحقیق اکتشافی- کاربردی و بهره گیری از روش تحلیل محتوا به بررسی و تحلیل متون حوزه سیاست پژوهی پرداخته می شود تا بر اساس آن الگوی ارزیابی سیاست پژوهی طراحی شود. بر اساس یافته های تحقیق تعداد 34 شاخص نهایی شناسایی شد که این شاخص ها در قالب پنج مقوله یا مرحله اساسی سازمان دهی و در طراحی الگوی ارزیابی سیاست پژوهی به کار گرفته شدند. در ادامه با استفاده از الگوی طراحی شده به بررسی و ارزیابی گزارش های سیاست پژوهی در مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی می پردازد که بدین منظور تعداد 10 گزارش سیاست پژوهی انتخاب شدند و نتایج حاصل از ارزیابی ها در قالب جداولی ارائه می شود. در پایان ضعیف ترین و بهترین شاخص های مربوط به ارزیابی گزارش های سیاست پژوهی در مرکز پژوهش ها و همچنین مراحل یا مولفه های اصلی سیاست پژوهی به ترتیب احراز کیفیت در مرکز پژوهش ها، بیان شده است.
Destabilizing the security in a geographical region originates in two indigenous and exogenous factors that affect each other mutually. Besides the fact that the security of the Persian Gulf region is affected by the policies rooted in the trans-regional factors، the performance of the political systems in the region has a great role in stabilizing or destabilizing the security of this region. The coexistence of three political systems in the Persian Gulf region that are fundamentally different from each other has led to the intensification of instability in the region. Explaining the fundamental differences between the political systems of the Persian Gulf region this article aims to also explain the geopolitical roles of each of these political systems in destabilizing the region
خلاصه ماشینی:
قلی پور، 1 افشین علی پور پیجانی ،٭٭محمدحسن معادی رودسری ٭٭٭ تاریخ دریافت ١٣٩٢/١٢/١١ تاریخ پذیرش ١٣٩٤/٣/٢٠ در این نوشتار به موضوع ارزیابی سیاست پژوهی که یکـی از موضـوعات اساسـی در حـوزه سیاسـت پژوهـی است و کمتر مورد توجه قرار گرفته ، پرداخته شده است .
بنابراین مرکز می باید در سریع ترین زمان ممکن با توجه به فرایند سیاست پژوهی تحقیق لازم را درباره مسئله مورد بحث ، انجام و نتایج را به مجلس شورای اسلامی ارائه دهد، تا سیاستگذاران بتوانند به صورتی منطقی با مسئله روبه رو و راه حل های مؤثری در قالب قانون ارائه کنند (قلی پور و غلام پور آهنگر، ١٣٨٩).
در این قسمت مبتنیبر الگوی طراحی شده در بالا، به بررسی و ارزیـابی گـزارش هـای سیاست پژوهی در مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی پرداخته می شود.
نتایج حاصل از تحلیل ضعیف ترین شاخص هـای حوزه سیاست پژوهی (١٠ شاخص ) و همچنین مناسب ترین هـای آنهـا (٥ شـاخص ) ارائـه شـده است که پرداختن بیشـتر بـه ایـن عوامـل مـیتوانـد در بهبـود رونـد سیاسـت پژوهـی درمرکـز پژوهش های مجلس شورای اسلامی مؤثر باشد.
منظور از سیاست پژوه کسی که دارای مسئولیت پژوهشگری است و فضا و بستربه گونـه ای برای او فراهم شده است تا در سراسر فرایند پژوهش تا اجرا، کنترل و ارزیابی حضـور پررنـگ و اثرگذار داشته باشد و در برابر تحقیقی که انجام داده است و نتـایج آن مسـئول باشـد و بـه همـان صورت که در فرایند سیاست پژوهی تا اجرا مشارکت فعـال دارد، در برابـر نتـایج پژوهشـی کـار خود نیز پاسخگو باشد و بر این اساس سیاست پژوهانی مسئول خواهیم داشت .