چکیده:
آندره ژید، نویسندة مشهور فرانسه در قرن بیستم ، برای خلق مائده های زمینی ، بزرگترین اثر خود، از غزلیات حافظ الهام گرفته است . مائده ها برای شرقیان و به خصوص ایرانیان اثری برجسته محسوب می شود؛ زیرا مهم ترین کتابی است که قدرت تاثیر ادبیات فارسی بر ادبیات غرب را نشان می دهد. در مقالة توصیفی – تحلیلی حاضر تلاش می کنیم این تاثیررا نشان دهیم . این پژوهش ابتدا از علاقة ژید به شرق و ادبیات فارسی و شیوه و میزان آشنایی او با غزلیات حافظ ، سخن می گوید، سپس به بررسی و مطالعة تطبیقی مضامین مشترک عرفانی غزلیات و ما ئده ها می پردازد. اشارات قرآنی ، توجه به عشق الهی وجذبة عرفان حقیقی ، طبیعت گرایی ، اعتقاد به وحدت وجود، مرگ اندیشی ، زیبایی دوستی ، عدم وابستگی و دل بستگی ، کاربرد واژگان عرفانی مشابه ، شناخت خدا از راه دل و مستی معنوی از مضامین عرفانی مشترک اثر ژید و حافظ هستند که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته اند.
خلاصه ماشینی:
"» (همان ) آندره ژید همیشه از اینکه زبان فارسی را نمی دانست ، افسوس می خورد و مجبـور بـود از آثار فارسی که به آلمانی ترجمه می شد، استفاده کند و می گفت این مسأله باعث مـی شـود تمامی ظرافت و لطافت اشعار فارسی حس و درک نشود، ولی با وجود این به قـدری اشـعار فارسی به ویژه غزلیات حافظ نافذ و قدرتمند هستند که حتی ترجمه های آلمانی آنها بـرای من فرانسوی زبان تـأثیر گـذار و شـاهکار هسـتند و در ایـن بـاره در مقدمـة کتـاب «ضـد اخلاق » (Immoraliste) می نویسد: «من را ببخشید که به خود جرات می دهم از ادبیـات فارسی سخن بگویم و یا اینکه از آن بهره بگیرم .
واژه ای که بـیش از واژة فوق در آثار آنها به چشم می خورد، کلمة «عشق » است : الا یا ایها الساقی ادر کاسا" وناولها که «عشق »آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها (حافظ ، ١٣٧٧: ٩) «عشق » می ورزم و امید که این فن شریف چون هنر های دگر موجب حرمان نشود (همان ، ١٨٧) از ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد « عشق » پیدا شد و آتش به همه عالم زد (همان ، ١٢٧) ژید نیز با تأثیر از حافظ ، واژة «عشق »، خصوصا عشـق بـه خـدا را بـه کـرات در تمـامی جلدهای کتاب مائده های زمینی آورده است : « برخی احساس «عشق » به خداوند را دلیـل وجود او می دانند؛ از همین روست ناتانائیل ، که من هرچه را دوست داشته ام ، خدا نامیـده ام و از همین روست که خواسته ام همه چیز را دوست بدارم ."