چکیده:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی،برکاهش تعلل وافزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر دبیرستانی شهرستان داراب انجام گرفته است. روش پژوهش نیمه تجربی،با طرح پیش آزمون -پس آزمون و بادوگروه آزمایش و کنترل است. 24نفر (12نفرگروه آزمایش و12نفرگروه کنترل)از میان دانش آموزان پسر دبیرستانی که مشاوران مدارس در چهار ماهه اول سال تحصیلی 91-1390 به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش معرفی کرده بودند؛ به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعلل شوارزر، شمینتز و دیهل و معدل نیمسال اول و دوم دانش آموزان بود.گروه آزمایش8 جلسه (هرهفته یک جلسه) برنامه آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی را همراه با 8 بروشور آموزشی دریافت کرد؛اماگروه کنترل هیچ مداخله ای رادریافت نکرد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) نشان دادکه آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی سبب کاهش تعلل و افزایش پیشرفت تحصیلی دانشآموزان می شود(01/0>p). بنابراین آموزش گروهی سبک زندگی دانش آموزی مبتنی بر رویکرد روانشناسی فردی آدلر، میتواند به منزله یکی از روشهای مداخله ای موثر برای دانش آموزانی که تعلل و عملکرد تحصیلی ضعیفی دارند، به کار گرفته شود.
خلاصه ماشینی:
"شواهد پژوهشی نشان میدهد که آموزش مهارتهای زندگی (یگانه ، ٢٠١٣؛ شهزاد، ریاست و ضیغمی، ٢٠١١؛ مجید، جلاس ، آزمان و رحمان ،٢٠١٠٣؛ ساکا و سورملی،٤ ٢٠١٠؛ نوگو،٢٠٠٧٥؛ یاسمی نژاد و همکاران ، ١٣٩٠)، آموزش مدیریت زمان (اسکولاوسکا٦، ٢٠٠٩، به نقل از مظاهری، ١٣٩٣؛ ون ارد٧، ٢٠٠٣؛ سلامتی، حقیقی، مهرابی زاده هنرمند و شهنی ییلاق ، ١٣٨٥)، مدیریت رفتار (نیوتنز٨، ٢٠٠٤، به نقل از سلامتی و همکاران ، ١٣٨٥)؛ آموزش مهارتهای تحصیلی (یگانه ، ٢٠١٣)، درمان شناختی – رفتاری (سلامتی و همکاران ، ١٣٨٥)، مداخله گروهی مصاحبه انگیزشی (شاه محمدی، ١٣٩٣)، مشاوره گروهی با چشم انداز زمان (تاج ، ١٣٩٣)، قصه درمانی با رویکرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (لباف ، ١٣٩٣)، نظریه اطلاعات (اسن ، هیول و اسبارد٩، ٢٠٠٤، به نقل از سلامتی و همکاران ، ١٣٨٥)، مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر پذیرش و تعهد (مظاهری، ١٣٩٣) و استفاده از راهبردهای یادگیری و فراشناختی (هاول و واتسون ١٠، ٢٠٠٧) بر کاهش تعلل و افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان مؤثر است ."