چکیده:
ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﺎدر- ﻓﺮزﻧﺪ و ﺧﻮدﮐﺎرآﻣﺪی ﻣﺎدران دارای ﻓﺮزﻧﺪان ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎل و ﻋﺎدی ﺑﻮد. ﻃﺮح ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﻋﻠﯽﻣﻘﺎﯾﺴﻪای ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﮋوﻫﺶ را ﮐﻠﯿﻪ ﻣﺎدران دارای ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎل و ﻋﺎدی ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﭘﺎﺳﺘﻮر ﻧﻮ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل 1395 ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧﺪ. از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻓﻮق ﺗﻌﺪاد 100 ﻧﻔﺮ از ﻣﺎدران دارای ﮐﻮدﮐﺎن ﻋﺎدی ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان آﻧﻬﺎ ﺑﯿﻦ ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ )6-10( ﺳﺎل ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ و در ﺳﺎل )95-96( ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ دﻫﮑﺪه ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان داﻧﺶ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ 100 ﻧﻔﺮ از ﻣﺎدران دارای ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﯿﺶ ﻓﻌﺎل ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان آﻧﻬﺎ ﺑﯿﻦ ﮔﺮوه ﺳﻨﯽ 6-10 ﺳﺎل ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ و در ﺳﺎل )95-96( ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﭘﺎﺳﺘﻮر ﻧﻮ در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی دردﺳﺘﺮس ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪﻫﺎی راﺑﻄﻪ واﻟﺪ ﮐﻮدک ﭘﯿﺎﻧﺘﺎ (1994) و ﻣﻘﯿﺎس ﺧﻮدﮐﺎراﻣﺪی ﺷﺮر (1982)ﺟﻮاب دادﻧﺪ. ﺑﺮای ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ و ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد، ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداری در ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺧﻄﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺧﻮدﮐﺎراﻣﺪی و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﺎدر- ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوه وﺟﻮد دارد و 42 درﺻﺪ از وارﯾﺎﻧﺲ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی واﺑﺴﺘﻪ ﺑﺪﯾﻨﻮﺳﯿﻠﻪ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ، ﻣﺎدران دارای ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﯿﺶﻓﻌﺎل در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺎدران دارای ﮐﻮدﮐﺎن ﻋﺎدی از ﻣﯿﺰان ﺧﻮدﮐﺎراﻣﺪی ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ، ﺰدﯾﮑﯽ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎن داﺷﺘﻨﺪ و دارای ﺗﻌﺎرض ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺎ ﮐﻮدﮐﺎﻧﺸﺎن ﺑﻮدﻧﺪ.
خلاصه ماشینی:
"در ایران ، عاشوری و همکاران (١٣٩٤) نشان دادند، برنامه والدگری مثبت بر خودکارامدی والدینی و تعامل مادر با کودک دارای کم توانی هوشی موثر است و ذوقی پایدار و همکاران (١٣٩٤) نشان دادند که بین میزان سلامت روان مادران دارای کودکان با اختلال کم توجهی- بیش فعالی و مادران دارای کودکان عادی تفاوت معنادار وجود دارد؛ بنابراین سوال اصلی پژوهش حاضر این است که آیا بین تعامل مادر- فرزند و خودکارآمدی مادران دارای فرزندان بیش فعال و عادی تفاوت وجود دارد؟ روش پژوهش پژوهش حاضر پس رویدادی و از نوع علی– مقایسه ای است .
جدول ٣- نتایج تحلیل واریانس چند متغیره برای مقایسه متغیرهای پژوهش در دو گروه آزمون ارزش F DF DF سطح مجذور فرضیه خطا معناداری اتا آزمون اثر پیلایی ٠/٤٢٩ ٣٦/٦٧٢ ٤ ١٩٥ ٠/٠٠٠١ 0/429 آزمون لامبدای ویلکز ٠/٥٧١ ٣٦/٦٧٢ ٤ ١٩٥ 0/0001 0/429 آزمون اثر هتلینگ ٠/٧٥٢ ٣٦/٦٧٢ ٤ ١٩٥ 0/0001 0/429 آزمون بزرگترین ریشه وری ٠/٧٥٢ ٣٦/٦٧٢ ٤ ١٩٥ 0/0001 0/429 بر اساس نتایج جدول ذیل که تعامل مادر- فرزند و خودکارامدی مادران دارای فرزندان بیش فعال و عادی را مورد بررسی قرار داد و نتایج نشان داد مادران کودکان بیش فعال نسبت به گروه مادران کودکان عادی از میزان تعارض و وابستگی بالاتری برخوردار بودند و این تفاوت در متغیر تعارض معنادار بود."