چکیده:
هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکرد دانش آموزان با و بدون اختلالهای یادگیری در مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر کودکان بود. روش پژوهش علی-مقایسه ای بود. از این رو با نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، 45 دانش آموز دارای اختلالهای یادگیری با 45 نفر دانش آموز بدون اختلال یادگیری پرسش نامه داده های جمعیتشناختی و مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر کودکان را تکمیل کردند. داده ها با آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس یک راهه و تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. کودکان با و بدون اختلالهای یادگیری در نمرات کل تراز شده وکسلر، خرده مقیاس کلامی و خرده مقیاسعملی از لحاظ آماری تفاوت معناداری با هم داشتند. توان خالص خرده مقیاس های کلامی و عملی مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر کودکان در تشخیص دو گروه به ترتیب برابر با 84/ 0 و 56/ 0 بود. افزون بر این، عملکرد دو گروه به تفکیک در خرده مقیاس های اطلاعات، ریاضیات، حافظه عددی، تنظیم تصاویر و رمزنویسی بهطور معناداری متفاوت بود و این خرده مقیاسها توان مطلوبی در تشخیص دو گروه از هم داشتند. بنابراین می توان بیان کرد که مقیاس تجدید نظر شده هوشی وکسلر کودکان قابلیت استفاده در تشخیص افتراقی کودکان با و بدون اختلال های یادگیری را دارد و با تهیهی فهرست تشخیصی اختلالهای یادگیری مبتنی بر مقیاس وکسلر به خصوص با تمرکز بر پنج خرده مقیاس اطلاعات، ریاضیات، حافظه عددی، تنظیم تصاویر و رمزنویسی می توان برای تشخیص اختلال های یادگیری اقدام کرد.
خلاصه ماشینی:
"در این پژوهش بعد از هماهنگی اجرا در ابتدا همه شرکت کنندگان (٦٠٠ نفر) به کمک مقیاس تجدیدنظر شده ی هوشی وکسلر کودکان ، فهرست تشخیصی اختلال های یادگیری بر اساس ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی انجمن روانپزشکی آمریکا و پرسشنامه داده های جمعیت شناختی مورد بررسی قرار گرفتند.
تحلیل واریانس برای تفاوت دو گروه در خرده مقیاس های عملی مقیاس تجدیدنظر شده ی هوشی وکسلر کودکان به تفکیک شاخص آماری مجموع درجه میانگین سطح مجذور مجذور اتای (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج جدول ٦ نشان میدهد که بین دو گروه با و بدون اختلال یادگیری در خرده مقیاس های تنظیم تصاویر (٠٠٥<P، ٥٨/٣٤١= F، ١= df) و رمزنویسی (٠٠٥<P، ٥٢/٢٤١ F =، ١= df) تفاوت معنادار آماری وجود دارد.
دومین یافته پژوهش نشان داد که بین دو گروه با و بدون اختلال یادگیری در خرده مقیاس های کلامی مقیاس تجدیدنظر شده ی هوشی وکسلر کودکان تفاوت معنادار آماری وجود دارد.
Sattler & Dumont از کودکان با اختلال های یادگیری در پردازش توالی مشکل دارند که درنتیجه ی آن عملکرد حافظه عددی و رمز ارقام آنها پایین تر از کودکان فاقد اختلال یادگیری است .
پژوهش های کیث و همکاران (٢٠٠٦)، ساتلر و دمونت (٢٠٠٤)، هیل و همکاران (٢٠٠١)، وکسلر (٢٠٠٤)، بروکز (٢٠١٠)، احدی (١٣٧٣) و واتکینز (٢٠١٠) نیز نشان داده است که افراد مبتلا به اختلال های یادگیری در خرده مقیاس رمزنویسی عملکرد بسیار پایین تری دارند."