چکیده:
رشد اقتصادی و بهبود سلامت از جمله مسائل اصلی مورد بحث در توسعه اجتماعی و سیاست عمومی یک کشور محسوب میشوند. اقتصاد در هنگام رکود و رونق بر شیوه زندگی، وضعیت سلامت و هزینههای افراد اثرگذار است. یافتههای مطالعات گذشته نشان میدهد که ارتباط بین سلامت و اوضاع اقتصادی مبهم و در شرایط متفاوت، متناقض است. بنابراین نگرانی در مورد چگونگی اثرگذاری شرایط اقتصادی بر سلامت افراد امری طبیعی به نظر میرسد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ادوار تجاری بر نرخ مرگ و میر (به عنوان یک شاخص اساسی از سلامت) در استانهای ایران در دوره 89-1381 با روش دادههای ترکیبی انجام شده است. برای این منظور از تولید ناخالص داخلی سرانه به عنوان شاخصی برای فعالیت اقتصادی (ادوار تجاری) استفاده شده است. همچنین اثرات متقابل بیکاری و سطوح فعالیت اقتصادی نیز در نظر گرفته شده است. متغیر شهرنشینی و آلودگی هوا نیز به عنوان شاخصهای مکمل دیگر برای تبیین نرخ مرگ و میر در نظر گرفته شدهاند.
نتایج بررسی نشاندهنده رابطهای منفی بین مرگ و میر و تولید ناخالص داخلی سرانه است. ضریب اثرات متقابل بیکاری و سطوح فعالیت اقتصادی نیز منفی شده یعنی با افزایش GDP، رابطه بین بیکاری و مرگ و میر منفیتر میشود (بیکاری بیشتر موجب مرگ و میر کمتر است). همچنین رابطهای مثبت بین مرگ و میر و شهرنشینی و نیز مرگ و میر و آلودگی هوا وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
اثرات ادوار تجاری بر نرخ مرگ و میر در استان های ایران 1 مرضیه غفاری گولک 2 لطفعلی عاقلی 3 علیرضا ناصری 4 حسین صادقی چکیده رشد اقتصادی و بهبود سلامت از جمله مسائل اصلی مورد بحث در توسعه اجتماعی و سیاست عمومی یک کشور محسوب می شوند.
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ادوار تجاری بر نرخ مرگ و میر (به عنوان یک شاخص اساسی از سلامت ) در استان های ایران در دوره ٨٩-١٣٨١ با روش داده های ترکیبی انجام شده است .
در ابتدا، تصور می شد که رشد کوتاه مدت همانند رشد بلندمدت بر سلامت اثرگذار است اما مطالعات اخیر نشان داد که این اثر در کشورهای توسعه یافته برعکس است ، به طوری که با افزایش بیکاری در دوران رکود اقتصادی ، سلامت افراد –که با طیف گسترده ای از شاخص ها اندازه گیری شده - بهبود می یابد (مورین ١، ٢٠٠٩: ٢).
مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر وضعیت اقتصادی بر نرخ مرگ و میر در سطح ٥٢٨ استان کشور طی دوره زمانی ١٣٨٩-١٣٨١ انجام شده است .
برای این منظور دو متغیر نرخ بیکاری و تولید ناخالص داخلی به عنوان معیارهای اقتصادی استفاده شده ، همچنین متغیرهای آلودگی هوا و نرخ شهرنشینی نیز به عنوان عوامل موثر بر سلامت افراد در نظر گرفته شده است .
در این مطالعه که اثرات رکود اقتصادی ١٩٨٠-١٩٨٢ بر رفاه افراد در کشورهای OECD را مورد بررسی قرار داده ، داده های سری زمانی از میزان درآمد، رضایت از زندگی ، نارضایتی سلامتی ، نشانه های جسمانی – روانی بیماری ، خرید و فروش مواد مخدر روانگردان ، خودکشی و مرگ و میر مورد استفاده قرار گرفته است .