چکیده:
مقاله حاضر، تلاشی است برای پژوهش در جهان داستان ها و مقام های بخشی های شمال خراسان ، اثبات قابلیت های روایی این داستان ها، استفاده مناسب از آن ها )و مقام ها( برای بازتولید متون روایی در مدیوم رسانه ملی را ممکن می سازد. این مقاله ، از روش اسنادی و توصیفی، با استناد به مقالات و کتاب ها، سایت های معتبر، لوح های فشرده و مصاحبه های شخصی و دیگر محققان و توصیف ساختارهای این مقام ها و داستان ها با نظریه های مرتبط ، استفاده کرده است . نمونه هایی از داستان ها و مقام های بی شمار براساس وضعیت های نمایشی و نظریه های معتبر، طبقه بندی شده و از جهت پیرنگ ، وجود یا عدم وجود داستان و شخصیت ها بررسی شده است . پس از اثبات وجود عناصر روایی، شیوه بازتولید داستان های بررسی شده برای قالب مناسب روایی در تلویزیون ، بیان گردیده است . نتیجه آن بود که غالب داستان ها و مقام ها دارای ظرفیت های روایی هستند و براساس نظریات موجود، طبقه بندی شده و قالب مناسب روایی برای بازتولید آن ها تعیین شده است .
خلاصه ماشینی:
com:Email *عضو هیأت علمی دانشکده تولید دانشگاه صداوسیما مقدمه از آنجا که جذب مخاطب برای تلویزیون با توجه به معیارها، شئون اجتماعی و سبک زندگی مردم ایران از اولویت های صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است ، رسالت شبکه های تلویزیونی برای تأمین و تولید برنامه های جذاب، مناسب و درخور مخاطبان خود و لزوم معرفی فرهنگ های بومی گوشه و کنار ایران جدی و مهم است و از آنجا که بخشی های خراسان ، در طول قرن ها، راویان و پاسداران فرهنگ و فولکلور منط قه خراسان بوده اند، استفاده از ظرفیت های روایی موجود در داستان ها و مقام های آن ها در تولید گونه های مختلف برنامه ، هم برای مخاطب ناآشنا یا کم آشنا با آن فرهنگ و هم مخاطب بومی آن فرهنگ ، ضروری است ؛ ظرفیتهایی نظیر شکل روایت ، شخصیت پردازی، فضاسازی، رنگ و نور، اشکال درام، اشکال موسیقیایی و...
با سنجش محتوایی این مقام ها و داستان ها، از جهت روایی ، با فرض اینکه در طبقه بندی براساس کتاب «سی و شش وضعیت نمایشی » اثر ژرژ پولتی )١٣٧٥(، بخش عمده ای از روایت ها و داستان های فولکلور بخشی ها، قابلیت روایتی لازم جهت بازتولید متن روایی در قالب های مناسب )گونه های روایتی : فیلم تلویزیونی ، سریال، مینی سریال، کلیپ ، تله تئاتر( برای تلویزیون را دارند.